Jak wygląda proces szlifowania szkła?

Szlifowanie szkła to proces, w wyniku którego krawędzie tafli tracą nierówność i ostrość. Brzeg szkła na skutek szlifowania może być wygładzony lub wielokątny. Zasadniczo celem szlifowania jest podniesienie walorów estetycznych gotowego wyrobu, a także poprawa bezpieczeństwa użytkowników – szlifowane krawędzie nie są ostre, a więc nie ma ryzyka skaleczenia się.

Na czym polega szlifowanie szkła?

Szlifowanie to proces regulowania krawędzi. Szlif nadaje tafli szkła eleganckiego i łagodnego wykończenia. Jest to kolejny etap obróbki, następujący bezpośrednio po wycięciu określonego kształtu lub rozmiaru z większego fragmentu tafli. Eliminacja ostrych krawędzi służy nie tylko poprawie bezpieczeństwa, ale może być także etapem przygotowania szkła do procesu hartowania.

Do szlifowania krawędzi szkła służą różne urządzenia. Mogą  to być maszyny stacjonarne lub urządzenia ręczne. Dobór odpowiedniego sprzętu zależny jest zwykle od efektu, jaki chce się uzyskać. Maszyny do szlifowania to dość obszerna grupa produktów. Przykładowo, krawędziarki z tarczą garnkową mogą spreparować szlif trapezowy, a szlifierki obwodowe służą do wykonywania tak zwanego cekantu. Ogólnie różnego typu frezarki i centra numeryczne mają możliwość wytworzenia dowolnego kształtu szlifu, w zależności od aktualnych potrzeb.

Rodzaje krawędzi szklanych

Szlifowaniem krawędzi zajmuje się firma MOCHNIK GLASS z Opola. Przedsiębiorstwo wykonuje trzy podstawowe rodzaje szlifów:

• Krawędź zatępiona – jest to szlif służący do przygotowania tafli do procesu hartowania. Jest to metoda tępienia szkła szlifierką pasową. Tępione może być szkło o każdym rozmiarze;
• Krawędź cekant – jest to szlif wykorzystywany w przemyśle meblowym do wykańczania luster i szklanych drzwiczek. Metoda stosowana przez producentów luster na wymiar;
• Krawędź trapezowa – uznawana za najbardziej elegancki sposób wykończenia szkła. Szlif trapezowy stosowany jest w produkcji szklanych balustrad, drzwi i ścian z tafli grubego szkła. 

Szlifowanie krawędzi stosuje się do elementów szklanych bezramkowych — szlif zapobiega ryzyku skaleczenia dłoni. W celu nadania dodatkowych właściwości estetycznych wygładzone krawędzie można polerować, co pozwala na ich wykończenie w macie lub połysku. Co więcej, szlifowanie ogranicza ryzyko powstania mikropęknięć na kantach szkła. Szyba zyskuje odporność na różnego typu obciążenia mechaniczne, termiczne oraz klimatyczne. Dzięki szlifowaniu tafle są mniej narażone na uszkodzenia w toku dalszej produkcji oraz transportu czy też montażu.