Zaprawa a masa tynkarska

Zarówno zaprawy, jak i masy tynkarskie są potocznie nazywane tynkami. Ogólnie w obydwu przypadkach są to mieszaniny spoiwa, kruszywa, wody i dodatków. Jaka jest więc różnica? Zaprawy tynkarskie są dostępne w sprzedaży w postaci sypkich mieszanek, w których spoiwem jest cement i/lub wapno. Natomiast masy tynkarskie to już gotowe do użycia produkty, wymagające jedynie delikatnego wymieszania przed rozpoczęciem pracy.

Co jeszcze warto wiedzieć o zaprawie tynkarskiej i masie?

Postać roboczą zaprawy tynkarskiej uzyskuje się już bezpośrednio przed rozpoczęciem prac tynkarskich poprzez dodanie wody w ilości zaleconej przez producenta. Czas przydatności do użycia takiej rozrobionej z wodą zaprawy wynosi około 2 godzin. W przypadku masy tynkarskiej czas przydatności produktu do użycia jest o wiele dłuższy – przy zastosowaniu się do zasad właściwego przechowywania materiału może wynosić nawet 2-3 lata!

Rodzaje zapraw i mas tynkarskich

Jeden z podziałów zapraw i mas tynkarskich wynika z możliwości uzyskania struktury powłoki po jej wyschnięciu. Obecnie klienci najczęściej decydują się na zakup tak zwanego baranka, czyli tynku o strukturze gładkiej i pełnej lub tak zwanego kornika – tynku o dekoracyjnej formie w postaci struktury drapanej.

Inny podział dotyczy miejsca zastosowania materiału. Zewnętrzna zaprawa i masa tynkarska musi sobie poradzić ze zmiennymi warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem słonecznym. Wewnętrzna zaprawa zaś używana jest tylko wewnątrz pomieszczeń.

Zaprawy tynkarskie można podzielić również ze względu na sposób ich nakładania. Można więc wyróżnić tynki kładzione ręcznie oraz nakładane maszynowo. Tradycyjne tynkowanie wymaga użycia kielni lub pacy. Natomiast tynkowanie maszynowe sprawdza się w przypadku dużych powierzchni, gdy zależy nam na gładkiej powierzchni.

Wyjaśnia producent materiałów budowlanych Sempre Farby.

Jeszcze innym podziałem zapraw oraz mas tynkarskich może być rozgraniczenie ze względu na spoiwo. W przypadku zaprawy tynkarskiej mówi się o tynku cementowym, cementowo-wapiennym, wapiennym i o zaprawie gipsowej. Natomiast wśród mas tynkarskich rozróżniamy: akrylowe, silikatowe, silikonowe, silikatowo-silikonowe.

Tynki specjalne

W budownictwie szeroko stosowane są zaprawy tynkarskie, które mają specjalny charakter. Poprzez zastosowanie odpowiednich dodatków w formulacji różnicuje się ich funkcyjność. I tak wyróżniamy na przykład: dekoracyjne, dekoracyjno-ochronne, do renowacji zawilgoconych i zasolonych murów oraz wyciszające, które wpływają na końcowy poziom akustyczności ścian.

Właściwości mas tynkarskich wynikają z zastosowanego spoiwa i dodatków:

• tynk akrylowy – charakteryzuje się najczęściej najwyższą elastycznością w porównaniu do innych rodzajów tynków, daje powłokę szczelną, o wysokiej odporności na zmienne warunki atmosferyczne,
• tynk silikatowy posiada jako główne spoiwo wodne szkło potasowe, co zapewnia wysoko alkaliczny odczyn nakładanej warstwy. Podłoże zabezpieczone silikatową masą tynkarską jest odporne na rozwój glonów, grzybów na powierzchni. Ponadto wyschnięta warstwa silikatowej masy tynkarskiej charakteryzuje się wysoką paroprzepuszczalności, czyli zapewnia w najwyższym stopniu tak zwane oddychanie ścian,
• tynk silikonowy – zawiera w swoim składzie emulsję silikonową i zapewnia wysoką paroprzepuszczalność, czyli „oddychanie ścian”, ale przede wszystkim po utwardzeniu daje wysokoodporną na wilgoć i nasiąkanie wodą warstwę ochronną.