Różnice między ceramiką a porcelaną

Często pojęć „porcelana” i „ceramika” używa się wymiennie, jednak nie zawsze jest to poprawne. Bywa, że wyroby ceramiczne nazywa się błędnie porcelaną, dlatego warto poznać różnice między nimi, aby więcej już się nie mylić. Sprawdźcie po czym rozpoznać porcelanę i jakie są cechy charakterystyczne ceramiki.

Porcelana kontra ceramika – jak je rozpoznawać?

Porcelana i ceramika, jak można się domyślać, nie są mylone ze sobą zupełnie bezpodstawnie – jedna i druga wytwarzana jest od wieków. Co więcej, sposób ich produkcji jest dość podobny, gdyż polega na wypaleniu materiału mineralnego pochodzenia naturalnego (gliny, glinki lub kwarcu), odpowiednio wcześniej uformowanego, w wysokiej temperaturze. Jednak są pewne szczegóły, które odróżniają porcelanę od ceramiki.

-Mogę niektórych tym stwierdzeniem zdziwić, jednak prawda jest taka, że porcelana to nic innego, jak szlachetniejsza odmiana ceramiki. Poznać można ją po niewielkiej porowatości powierzchni i przepuszczalności światła. Jeśli więc chcemy sprawdzić, czy dane naczynie jest z porcelany, wystarczy przyjrzeć się mu pod światło. Jeśli naczynie przepuszcza promienie światła, to bez wątpienia porcelana – tłumaczy ekspert reprezentujący Żywe Muzeum Ceramiki.

Porcelana wyróżnia się też niezwykłą wytrzymałością, nieścieralnością i twardością, którą porównać można do twardości granitu. Naczynia z niej wykonane przez lata zachowują wysoką estetykę, a gdy odpowiednio się o nie zadba, mogą służyć swoim właścicielom przez długi czas.

Ceramika i jej cechy charakterystyczne

Wyroby z tworzywa ceramicznego, określanego jako ceramika zwykła, obejmują formy grubościenne, nieprzeświecalne, wytwarzane w przeważającym zakresie z surowców miejscowych, nieprzetworzonych typowych dla danego regionu. Wyroby te są zwykle ręcznie zdobione w sposób charakterystyczny, a stosowane motywy zdobnicze wynikają z miejscowej tradycji ludowej. Cechują się małą powtarzalnością zarówno w formie, jak i w zdobnictwie.

W zależności od rodzaju stosowanych surowców, wyroby z ceramiki zwykłej mogą mieć barwę, od czarnej po brązową, szarą, żółtą, a nawet białą.

Temperatura wypalania dla tworzyw z ceramiki zwykłej uzależniona jest od własności termicznych stosowanych surowców regionalnych i może się wahać od temp. 900° C do temp. 1280°C. W związku z tak dużym rozrzutem temperatur wypalania, własności fizyko-chemiczne wyrobów z ceramiki zwykłej są bardzo zróżnicowane i dlatego nie określa ich Polska Norma. W ogólności składy tworzyw ceramiki zwykłej mogą pokrywać się ze składami tworzyw fajansowych, kamionkowych, porcelitowych, a nawet porcelanowych (trójkąt Gipsa), ale inne cechy fizykochemiczne i użytkowe nie pozwalają na jednoznaczną kwalifikację do tzw. ceramiki szlachetnej określanych normą.

Każdy producent stosuje indywidualne wewnętrzne warunki odbioru, które stanowią podstawę do ustalenia poziomu jakości oferty handlowej.

Świetnym przykładem pięknej ceramiki jest ta z Bolesławca, która znajduje uznanie na całym świecie. Te niepowtarzalne, ręcznie tworzone naczynia są równie piękne (a może nawet piękniejsze) od wielu porcelanowych kompletów.