Jakie są wskazania do wykonania cesarskiego cięcia?

Cesarskie cięcie to zabieg polegający na chirurgicznym otwarciu powłok brzusznych w celu wydobycia dziecka z łona matki. Coraz częściej wykonywany jest on na życzenie, trzeba jednak sobie zdawać sprawę z tego, że „cesarka” obarczona jest ryzykiem powikłań (zarówno u matki, jak i u dziecka) bardziej niż poród siłami natury, najlepiej więc stosować ją tylko w ostateczności. Jakie są więc wskazania?

Czasem już na dość wczesnym etapie ciąży wiadomo, że trzeba będzie przeprowadzić cesarskie cięcie. Warunkuje to chociażby stan zdrowia ciężarnej, który mógłby się podczas naturalnego porodu pogorszyć – albo wręcz tak zły, że poród ten staje się praktycznie niemożliwy. Mowa tu chociażby o poważnej niewydolności serca, płuc lub nerek, a także o niewyrównanej cukrzycy czy problemach ze wzrokiem, które podczas wysiłku mogłyby skutkować odklejeniem się siatkówki oka.

Problemy w obrębie dróg rodnych

Cesarskie cięcie pozwala też uniknąć ryzyka komplikacji wynikających z niewłaściwej budowy bądź urazów miednicy lub kręgosłupa przyszłej mamy. Ryzyko to pojawia się również wtedy, gdy wcześniej miała już robione cesarskie cięcie (zwłaszcza podłużne), po którym blizna mogłaby pęknąć, a także po przebytych operacjach narządów rodnych. Wśród wskazań do „cesarki” wymienia się ponadto konflikt serologiczny, zakażenie wirusem HIV, grożące rzucawką zatrucie ciążowe czy aktywną opryszczkę narządów płciowych. Przeprowadzenie cesarskiego cięcia może się okazać konieczne także w związku z nieprawidłowym ułożeniem dziecka (zwłaszcza jeżeli jest to pierwszy poród), zbyt dużą jego masą (powyżej 4,5 kg) albo obwodem główki, która mogłaby się nie zmieścić w kanale miednicy matki.

Tzw. łożysko przodujące, czyli położone w dole macicy tak, że zakrywa ujście jej szyjki, to kolejne wskazanie – słyszymy w białostockim gabinecie ginekologiczno-położniczym dr Anny Kluz-Kowal.

Komplikacje porodowe

Czasem decyzja o wykonaniu cesarskiego cięcia podejmowana jest w trybie natychmiastowym, gdy podczas porodu pojawiają się problemy. Mogą to być na przykład zaburzenia akcji serca dziecka, wypadnięcie pępowiny, przedwczesne odklejenie łożyska, nieprawidłowe rozwieranie się szyjki macicy czy zbyt słaba akcja skurczowa, grożąca zbyt długim porodem, a w efekcie niedotlenieniem noworodka. „Cesarkę” robi się ponadto przy podejrzeniu, że doszło do zakażenia wewnątrzmacicznego albo krwotoku.

Inne przyczyny

Pozostałe wskazania to m.in. ciężki stan przedrzucawkowy, obarczony dużym ryzykiem poród przedwczesny, ale też przenoszenie płodu. Niekiedy zaleca się cięcie cesarskie również przy ciąży mnogiej,  przy pierwszej ciąży u kobiet w zaawansowanym wieku, a także gdy podczas poprzedniego porodu miały miejsce poważne komplikacje. Jeśli zaś chodzi o lęk przed rodzeniem siłami natury, to powinien być on brany pod uwagę jedynie w ostrych przypadkach psychiatrycznych (tzw. tokofobia), w których nie pomagają leki i psychoterapia. Obawy zawsze są zrozumiałe, jednak warto zaufać naturze. Pomogą też wcześniejsze zajęcia w szkole rodzenia, a podczas samego porodu – znieczulenie i obecność bliskiej osoby.