Zaburzenia lękowe - czynniki ryzyka, terapia

Lęk towarzyszy tak naprawdę każdemu człowiekowi. O ile utrzymuje się on na odpowiednim poziomie i jest kontrolowany, nie bywa dużym zagrożeniem. Często działa nawet motywacyjnie. Jednak jego ciągłe występowanie może być niepokojące. W takich przypadkach zazwyczaj mowa o zaburzeniach psychopatologicznych. Na czym dokładnie polegają zaburzenia, jakie są ich objawy i czy można je skutecznie leczyć? Wyjaśniamy.

Skąd biorą się zaburzenia lękowe?

Zaburzenia dotyczą zarówno małych dzieci, nastolatków, jak i osób dorosłych. Przyczyny pojawienia się lęku mogą być różne. Najczęściej jego powstanie wiąże się trudnościami występującymi w życiu osobistym lub zawodowym. W grupie największego ryzyka znajdują się te jednostki, które nie czują się pewnie podczas zmian, a w ich życiu takie właśnie zachodzą. Wyjście poza własną strefę komfortu bywa dla nich traumą, a jej wynikiem jest pojawienie się uczucia ciągłego niepokoju - bardzo negatywnie oddziałującego na cały organizm.

Warto zauważyć, że istnieją różne formy zaburzeń, które zostały sklasyfikowane jako:

• fobie,
• napady lęku,
• ogólne odczucie stałego lęku.

Konsekwencją silnych napadów strachu i niepokoju może być depresja, bezsenność, skłonność do sięgania po alkohol oraz inne zaburzenia w zakresie odżywiania, czy ogólnej pracy organizmu.

Jak rozpoznać objawy zaburzeń lękowych?

Zaburzenia lękowe mogą przybierać różne formy w zależności od tego, czego dotyczą. Jednak pewne objawy są poniekąd do siebie zbliżone. Najczęściej jest to szybsze bicie serca, zawroty głowy, duszność, uczucie gorąca, omdlenie lub ból w klatce piersiowej. Wszystkie mogą pojawić się nagle, przez co osoba z zaburzeniem w pewnym sensie traci kontrolę nad własnym ciałem i nie wie, jak powinna się zachować.

- Specyficzną formą lęku są fobie. W przypadku tej jednostki chorobowej objawy wyglądają nieco inaczej. Osoba cierpiąca na tę przypadłość jest jej świadoma. Wie, że np. panicznie boi się jakichś miejsc lub sytuacji, w związku z czym robi wszystko, aby ich unikać, nawet jeżeli wiązałoby się to z poważniejszymi konsekwencjami - tłumaczy psycholog z Gabinetu psychologicznego w Opolu Irena Maślankowska.

Jak wygląda leczenie zaburzeń lękowych?

Niezależnie od tego, z jakim typem zaburzeń lękowych zmaga się dana osoba, poradzenie sobie z tym problemem wymaga podjęcia leczenia na psychoterapii. Zazwyczaj zalecany jest nurt poznawczo-behawioralny, chociaż wiele zależy od tego, jak konkretny przypadek oceni specjalista. Bardzo silne stany lękowe w początkowej fazie leczenia wymagają zastosowania farmakologii. Często bez odpowiednich leków pacjent nie jest w stanie rozpocząć właściwej terapii.

Specyficzną formą leczenia zaburzeń, jakimi są różnego rodzaju fobie, jest stopniowe oswajanie się z problemem: przedmiotem, osobą lub sytuacją, która powoduje niepokój. Oczywiście również w tym przypadku konieczna jest obecność terapeuty.

Regularna praca z pacjentem oraz odpowiednie podejście są w stanie zminimalizować lub całkowicie wykluczyć zaburzenia lękowe. Jednak taki pacjent jest na nie zdecydowanie bardziej podatny w przyszłości.