Współczesne metody leczenia bezpłodności

Starania o potomstwo wspierane przez medycynę to nie tylko in vitro, o którym bywa najgłośniej. W zależności od tego, gdzie leżą przyczyny problemu z zajściem w ciążę, dobiera się odpowiednią metodę spośród dosyć szerokiego już obecnie wachlarza możliwości. Podstawą jest prawidłowe postawienie diagnozy, którego na podstawie szeregu wykonanych badań dokonuje specjalista.

Zdarza się, że niemożność spłodzenia potomstwa to kwestia psychiki – nadmiernego, długotrwałego stresu lub na przykład depresji. Obydwie przypadłości mogą się zacząć nasilać, gdy starania o potomstwo trwają coraz dłużej i nie przynoszą efektów. Para, która chce zostać rodzicami, wpada wówczas w błędne koło: rośnie niepokój, presja, często także poczucie winy. Jeśli badania nie wykazują żadnych anomalii fizjologicznych, pomocne mogą okazać się psychoterapia lub opanowanie technik relaksacyjnych.

Terapia hormonalna

Sprawa ma się jednak inaczej, jeżeli badania wykażą zaburzenia hormonalne, które mogą wystąpić zarówno u kobiety, jak i u mężczyzny. Leczenie w tym przypadku polega na dostarczaniu do organizmu hormonów z zewnątrz (w postaci tabletek lub zastrzyków), tak by przywrócić ich równowagę w ustroju. Reguluje to pracę układu rozrodczego, terapia trwa jednak wiele miesięcy i wymaga regularnych badań, takich jak USG jajników czy oznaczanie poziomu hormonów z pobranej krwi, niekiedy nawet co kilka dni.

Ułatwia to wyznaczenie terminu, w którym szanse na zapłodnienie są największe. Metoda ta jest bardzo skuteczna zwłaszcza w przypadku hormonalnych zaburzeń owulacji, przy czym wiąże się z ryzykiem zajścia w ciążę mnogą – informuje przedstawiciel Specjalistycznych Gabinetów Lekarskich Pawlik.

Operacje chirurgiczne

Bywa, że zajście w ciążę utrudniają fizyczne przeszkody, które można usunąć chirurgicznie. Operacyjnie udrażnia się jajowody i nasieniowody, usuwa polipy, zrosty, torbiele bądź przegrody w macicy, a w przypadku mężczyzn także blizny będące pozostałością po przebytych chorobach wenerycznych. Po mniej więcej dwóch miesiącach od przeprowadzanego w znieczuleniu ogólnym zabiegu można podjąć starania o dziecko. Z uwagi na umiarkowaną skuteczność i inwazyjność zabiegów chirurgicznych nie jest to najpopularniejsza metoda leczenia bezpłodności.

Techniki wspomaganego rozrodu

W przypadku niewielkiej ruchliwości plemników bądź atakowania ich przez układ immunologiczny kobiety na etapie pokonywania bariery śluzowej stosuje się techniki wspomaganego rozrodu. W zależności od momentu, w którym łączą się komórki rozrodcze męska i żeńska, wyróżniamy kilka takich technik. Jedną z nich jest inseminacja, czyli pobranie plemników i wstrzyknięcie ich bezpośrednio do wnętrza macicy przy pomocy specjalnego cewnika. Jest to bezbolesne i nie wymaga późniejszej rekonwalescencji. Aby jednak zwiększyć szanse na zapłodnienie tą metodą, kobieta uprzednio przechodzi terapię hormonalną, która zwiększa liczbę dojrzałych komórek jajowych. Również jeśli dojdzie do zapłodnienia, musi przyjmować leki podtrzymujące ciążę, która zwłaszcza w pierwszym trymestrze może być zagrożona. Zabieg in vitro, nazywany sztucznym zapłodnieniem lub też zapłodnieniem pozaustrojowym, polega w skrócie na tym, że od kobiety pobrana zostaje komórka jajowa, a od mężczyzny – plemnik. Gamety łączy się poza organizmem kobiety i dopiero wtedy wprowadzone zostają do macicy. W tym przypadku przyszła mama również musi poddać się kuracji hormonalnej. Metoda ta cechuje się stosunkowo wysoką skutecznością, jest jednak niestety dość kosztowna, a co czwarta ciąża, do której doprowadzono w ten sposób, jest ciążą mnogą. Wśród innych technik wspomaganego rozrodu wymienić można też mikromanipulację, przeniesienie dojrzałych komórek i plemników do jajowodów, gdzie następuje zapłodnienie (tzw. metoda GIFT) czy umieszczenie tamże zygot spreparowanych w probówce (podobnie jak w przypadku in vitro). Dobór najlepszej metody pozostaje w rękach specjalisty, który uzależni go od wyników licznych badań, a także stylu życia partnerów, który oni sami powinni ze swojej strony zmienić na lepsze i w ten sposób zadbać o swoje zdrowie jako przyszłych rodziców.