Na czym polega analiza sitowa gruntów

Badania gruntów pozwalają określić ich właściwości przed rozpoczęciem inwestycji budowlanej albo uprawy roślin. Tak jak wiele jest parametrów gruntu, które należy sprawdzić, tak też jest dużo sposobów badań. Jedną z nich jest analiza sitowa gruntów. Na czym polega ta metoda, jak się ją przeprowadza i po co? Dowiedz się więcej o analizie sitowej gruntów i jej roli w określaniu właściwości podłoża.

Analiza sitowa gruntów – czym jest?

Grunt składa się z drobin o różnych rozmiarach. Mówimy o  ziarnistości gruntu. Naturalnie, żadne podłoże nie jest całkowicie jednorodne pod tym względem. Występują w nim materiały w postaci drobin różnej wielkości. W zależności od tego, jaka jest zawartość poszczególnych frakcji w całej objętości gruntu, jego właściwości i możliwości wykorzystania będą odmienne. Dlatego, aby określić, co można zrobić z danym podłożem i jakich prac przygotowawczych ono wymaga, należy zbadać jego ziarnistość.

Jedną z metod określania ziarnistości gruntu jest analiza sitowa – mówi specjalista z Grupy  BARG. –  Zalicza się ona do badań granulometrycznych i pozwala poznać skład ziarnowy podłoża.

Zasada analizy sitowej gruntów jest prosta. Wykorzystuje się w niej  zestaw sit o różnej wielkości oczek. Są one  kwadratowe. Według Polskiej Normy boki oczek w sitach powinny mieć wymiary:

• 40 mm,
• 25 mm,
• 10 mm,
• 2 mm,
• 1 mm,
• 0,5 mm,
• 0,25 mm,
• 0,1 mm,
• 0,071 mm,
• 0,063 mm.

Wielkość oczek można dostosowywać do potrzeb wynikających ze specyfiki materiału oraz dziedziny, w której wykorzystuje się analizę sitową.

Przebieg i rezultaty analizy sitowej gruntu

W toku  analizy sitowej próbka gruntu jest  przesiewana przez kolejne sita, poczynając od tego o największych oczkach. W ten sposób dzieli się ją na frakcje odmienne pod względem średnicy ziarna. Badanie dobiega końca, gdy przy przesiewaniu wszystkie drobiny pozostają w sicie – znaleziono frakcję o najmniejszym uziarnieniu. Wiedząc, jaki odsetek całości stanowią poszczególne frakcje, można  określić właściwości gruntu i przyporządkować go do danego typu. Analizę sitową można wykonywać na sucho lub na mokro. Ta pierwsza metoda jest mniej szczegółowa, ponieważ nie daje gwarancji wymywania najdrobniejszych frakcji. Dlatego, z uwagi na precyzję i wiarygodność pomiaru, najczęściej analizę sitową wykonuje się na mokro. Jest to szczególnie ważne w przypadku materiału zawierającego glinę albo takiego, w którym znajduje się dużo bardzo drobnych ziaren, które mogłyby pylić i tym samym dawać niemiarodajny wynik analizy. Rezultaty analizy sitowej pozwalają nie tylko na  klasyfikację gruntu, ale też np. określenie jej  współczynnika filtracji. Informacje uzyskiwane metodą analizy sitowej są przydatne m.in. w: gruntoznawstwie, hydrologii i sedymentologii.