Budowa sieci elektroenergetycznych NN i SN

W obecnych czasach energia elektryczna stała się niezbędna do funkcjonowania dużych przedsiębiorstw czy aglomeracji miejskich. Wiele obiektów budowlanych musi wykorzystywać do zasilania energetycznego sieć kablową lub napowietrzną, aby móc działać w prawidłowy sposób. Zapotrzebowanie na energię stale wzrasta i związane jest ze wzrostem gospodarczym, rozwojem miast czy wzrostem poziomu życia ludzi.

Charakterystyka sieci elektroenergetycznych

Sieci elektroenergetyczne realizują zadania przesyłu oraz rozdziału energii elektrycznej, a także łączą źródła, czyli elektrownie z odbiornikami energii. Przesył odbywa się liniami elektroenergetycznymi napowietrznymi i kablowymi, a rozdział następuje w stacjach elektroenergetycznych. W Polsce istnieje podział sieci ze względu na:

• budowę - linie kablowe i napowietrzne,
• pełnioną funkcję – sieci przesyłowe i rozdzielcze,
• system prądu przemiennego, stałego bądź system hybrydowy,
• napięcie znamionowe.

Podział sieci ze względu na napięcie znamionowe jest bardzo ważny, gdyż określa napięcie prądu przesyłanego daną siecią. Wygląda on następująco:

• sieć najwyższych napięć (NN) - przesył energii o napięciu 400 kV i 750 kV,
• sieć wysokich napięć (WN) to napięcie na poziomie 110 kV i 220 kV,
• sieć średnich napięć (SN) charakteryzuje się napięciem 3 kV, 6 kV, 10 kV, 15 kV, 20 kV, 30 kV, 40 kV i 60 kV,
• sieć najmniejszych napięć (nN) - 0,4 kV, 0,5 kV, 0,66 kV i 1 kV.

Sieci elektroenergetyczne WN są sieciami przesyłowo-rozdzielczymi i jest ich w naszym kraju kilkadziesiąt. Natomiast do rozdziału energii elektrycznej przeznaczone są sieci o napięciach średnich SN, a typowym dla nich napięciem znamionowym jest 15 kV. Mogą być one budowane również na mniejsze napięcia, w zależności od rodzaju eksploatowanych odbiorników. Sieć średniego napięcia wykorzystywana jest przede wszystkim do zasilania w energię elektryczną firm i fabryk. Najmniejsze napięcie nN występuje w sieciach domowych i instalacjach elektrycznych w budynkach. Są to sieci odbiorcze, otwarte, a ich zadaniem jest doprowadzenie energii elektrycznej bezpośrednio do odbiorników. Końcowe odcinki takich sieci bardzo często są budowane, jako jednofazowe, gdy przeznaczone są do zasilania odbiorników jednofazowych.

W ramach sieci dystrybucyjnych najbardziej rozległe są sieci średniego i niskiego napięcia, zapewniające dostawę energii bardzo dużej liczbie średnich i małych odbiorców. Linie SN i nN, jak i stacje transformatorowe SN/nn stanowią istotny element sieci dystrybucyjnej każdego z Operatorów Systemu Dystrybucyjnego (OSD) i mają decydujące znaczenie dla jakości zasilania odbiorców w energię.

Kiedy i kto buduje sieci elektroenergetyczne nN i SN?

Linie o napięciach niższych, czyli SN i nN buduje się zarówno w wersji napowietrznej, jak i kablowej, przy czym im niższe napięcie linii, tym większy jest udział linii kablowych. W centrach miast prawie wszystkie linie SN i nN wykonuje się w technologii kablowej, a istniejące linie napowietrzne sukcesywnie zastępowane są liniami kablowymi. Do ich budowy wykorzystywane są słupy strunobetonowe. Linie napowietrzne są zwykle zlokalizowane poza terenami mocno zurbanizowanymi. W przypadku SN większość linii znajduje się na terenach wiejskich lub podmiejskich.

Osiedla mieszkaniowe i indywidualni odbiorcy wymagają przekształcenia napięcia z wyższego na niższe. W tym celu istotna jest budowa stacji transformatorowych, które umożliwią odbiór prądu o odpowiednim i bezpiecznym w użytkowaniu napięciu. Bardzo ważne, aby budową zajął się uprawniony wykonawca, np. firma RAK, która realizuje inwestycje z zakresu robót elektroenergetycznych oraz działa na rzecz klientów indywidualnych, małych i dużych firm prywatnych, jak i państwowych, a także samorządów terytorialnych. Budowa stacji jest zadaniem wymagającym dokładnej wizji lokalnej. Tego typu inwestycje wymagają również uzyskania pozwolenia na budowę.