Charakterystyka badań wysokościowych

Praca na wysokości, podobnie jak praca pod ziemią, niesie ze sobą znacznie więcej zagrożeń dla pracownika. Zgodnie z definicją, pracę na wysokości wykonuje osoba, która znajduje się co najmniej trzy metry nad poziomem podłoża i nie jest otoczona ze wszystkich stron pełnymi ścianami. Aby zostać dopuszczonym do tego rodzaju pracy, należy pomyślnie przejść przez serię konsultacji medycznych. Jakich lekarzy trzeba odwiedzić w ramach badań wysokościowych?

Konsultacja okulistyczna

Osoba zamierzająca podjąć pracę na wysokości musi w pierwszej kolejności wykonać badanie poziomu cukru we krwi, a następnie udać się na wizytę do trzech specjalistów: okulisty, neurologa i laryngologa. Pierwsza z nich, tj. konsultacja okulistyczna, może zaważyć na wyniku lekarskiej kwalifikacji. Wykrycie wady wzroku stanowi bowiem poważną przeszkodę w podjęciu pracy na wysokości.

W czasie pracy na wysokości okulary mogą zsunąć się z nosa, co w przypadku poważnych schorzeń oczu, prowadzi do zagrożenia życia. Okulary, parując, utrudniają również widzenie w przypadku zmiany temperatury, a soczewki kontaktowe nie będą spełniać swoich funkcji korekcyjnych ze względu na dużą ilość pyłu w miejscu pracy – tłumaczy lekarz z Centrum Medycyny Pracy w Bielsku-Białej.

Konsultacja neurologiczna i laryngologiczna

Konsultacja neurologiczna obejmuje z kolei podstawowe badania internistyczne oraz badanie nerwów czaszkowych. Do obowiązków neurologa należy również sprawdzenie ruchomości oraz siły w kończynach górnych i dolnych, zbadanie odruchów głębokich i powierzchownych oraz zlecenie próby palec-nos. Największym ryzykiem, które neurolog powinien mieć na uwadze w czasie konsultacji, jest padaczka, będąca czynnikiem wykluczającym w przypadku pracy na wysokości. W czasie ostatniej konsultacji, tj. wizyty u laryngologa, poza ogólnych badaniem drożności przewodu słuchowego, najważniejsze będzie skontrolowanie pracy błędnika, narządu odpowiedzialnego za utrzymanie równowagi.

Wizyta u orzecznika

Po odbyciu trzech zasadniczych konsultacji należy udać się do lekarza medycyny pracy, który zdecyduje o wydaniu stosownego orzeczenia, pozwalającego na wykonywanie pracy na wskazanej wysokości. Lekarz-orzecznik może zlecić nam wykonanie dodatkowych badań pomocniczych, takich jak pełna morfologia krwi, badanie ogólne moczu lub EKG spoczynkowe. Lekarz medycyny pracy wskaże również termin kolejnego badania kontrolnego. Należy jednak pamiętać, że po przekroczeniu 50. roku życia badania wysokościowe należy powtarzać rokrocznie.