Zasady dostosowywania wielkości znaków drogowych

Znaki drogowe obecne są przy praktycznie każdej drodze – od małych dróg lokalnych, po ciągnącego się setkami kilometrów autostrady. Dzięki nim możliwe jest właściwe zorganizowanie ruchu drogowego i tym samym zwiększenie poziomu bezpieczeństwa jego uczestników. Każdy kierowca z pewnością wie, że każdy znak drogowy musi przedstawiać grafikę ściśle określoną w przepisach – mało kto jednak zastanawia się nad tym, że przepisy regulują również inne kwestie związane z ich wykonaniem, między innymi wielkość znaku. Od czego ona zależy?

Dlaczego wielkość znaku jest tak ważna?

Odpowiedź na powyższe pytanie jest bardzo prosta – duże znaki po prostu łatwiej zauważyć, szczególnie przy dużych prędkościach. Należy pamiętać, że wraz z prędkością skraca się czas, jaki kierowca ma kierowca na daną reakcję. - Jeśli wielkość znaku nie będzie dostosowany do dozwolonej na danej drodze prędkości, kierowca nie będzie w stanie dostrzec go wyraźnie na czas, co z kolei grozi popełnieniem przez niego fatalnego w skutkach błędu – wyjaśnia przedstawiciel firmy Andros, specjalizującej się w wykonywaniu znaków drogowych.

Kategorie wielkości znaków drogowych

Polskie przepisy opisują pięć kategorii wielkości znaków drogowych – każda z nich oznaczona jest literą:

• W – czyli znaki wielkie, umieszczane są na autostradach przy jezdniach głównych
• D – znaki duże, umieszczane są na drogach ekspresowych przy jezdniach głównych, na drogach dwujezdniowych poza obszarem zabudowanym oraz na drogach dwujezdniowych w obszarze zabudowanym, na których dopuszczalna prędkość jest wyższa niż 60 km/h
• S – znaki średnie, umieszczane są na łącznicach autostrad oraz dróg ekspresowych, na jednojezdniowych drogach krajowych i wojewódzkich oraz na drogach powiatowych (nie dotyczy do drogowskazów tablicowych)
• M – znaki małe, stosowane są na drogach gminnych oraz w charakterze drogowskazów tablicowych na drogach powiatowych
• MI – znaki mini, umieszczane są na słupkach przeszkodowych oraz tablicach kierujących, na drogach w obszarze zabudowanym, gdzie ze względu na warunki drogowe nie można stosować znaków większych lub wtedy, gdy stosowanie znaków małych pogorszyłoby widoczność na przejściach dla pieszych. Obecne są również w wąskich uliczkach zabytkowych miast.

Od opisanych wyżej zasad obowiązują również pewne wyjątki. Dla przykładu: jeśli na danym odcinku drogi prowadzone są roboty drogowe, stosowane znaki drogowe powinny być o jedną kategorię większe, niż w normalnych okolicznościach (np. jeśli roboty drogowe prowadzone są na drodze gminne, do ich oznakowania używa się znaków średnich, a nie małych) Zasada ta nie dotyczy prac drogowych prowadzonych na autostradach.