Zasady działania tokarek konwencjonalnych

Tokarki konwencjonalne, nazywane również uniwersalnymi to jedne z najbardziej popularnych urządzeń wykorzystywanych w procesie obróbki metalu. Najczęściej służą do produkcji pojedynczych detali, a ich duże możliwości wraz z łatwą obsługą pozwalają szybko dostosować produkcję do wymogów. Dlatego zaliczane są do podstawowego wyposażenia większości warsztatów naprawczych. Dzięki nim możliwe jest nadawanie wyrobom kształtu określonego w specyfikacji produktu. Przyjrzyjmy się więc bliżej budowie i zasadom działania tych maszyn.

W jaki sposób tokarki wykonują swoje zadania?

Tokarka jako urządzenie ułatwiające obróbkę elementów metalowych było znane już kilkanaście wieków temu. W  średniowieczu powszechnie stosowano tokarki napędzane kołem wodnym. Pewną ciekawostką jest fakt, że pierwszą tokarkę z napędem ręcznym zaprojektował nie kto inny jak sam Leonardo da Vinci. Urządzenie to umożliwiało również toczenie gwintów. Tokarki, które znamy obecnie powstały na przełomie XIX i XX w. Wraz z postępem technologicznym skonstruowano bardziej specjalistyczne odmiany tokarek od tych konwencjonalnych.  I mimo to modele uniwersalne wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem.  Dzieje się tak ponieważ, pomijając automatyzację maszyn sterowanych numerycznie, budowa i zasada działania tokarek klasycznych jest bardzo uproszczona. Ponadto proces przygotowania maszyny do obróbki tzw. czas przygotowawczo-zakończeniowy w przypadku tokarek konwencjonalnych jest znacznie krótszy (nie wymaga długiego przezbrajania maszyny, kalibracji narzędzi itp.) To bywa niezwykle pomocne w przypadku produkcji małoseryjnej lub jednostkowej.

Jak wyjaśnia ekspert firmy oferującej nowe i używane obrabiarki do metalu:

Tokarki można zaliczyć do grupy podstawowych narzędzi przeznaczonych do obróbki elementów metalowych. Maszyny różnią się pod wieloma względami: konstrukcją, sposobem pracy, kształtem obrabianej powierzchni czy sposobem mocowania obrabianego elementu, jednak generalna zasada działania tych urządzeń jest bardzo podobna. Obróbka odbywa się z wykorzystaniem dwóch sprzężonych ruchów. Pierwszy to ruch obrotowy kształtowanego detalu. Drugi to ruch prostoliniowy narzędzia roboczego. Operator tokarki odpowiednio synchronizuje te ruchy, co pozwala nadać toczonemu elementowi pożądany kształt i inne parametry fizyczne.

Jakie są możliwości tokarek konwencjonalnych?

Tokarki uniwersalne sprawdzają się przede wszystkim wszędzie tam, gdzie istnieje konieczność szybkiego wytworzenia pojedynczych podzespołów. Dlatego są podstawowymi i niezastąpionymi maszynami, bez których trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie serwisów motoryzacyjnych, działów utrzymania ruchu w zakładach produkcyjnych, czy warsztatów naprawy sprzętu rolniczego. Możliwości tokarek konwencjonalnych pozwalają na obrabianie materiału z zastosowaniem wielu technik. Do najczęstszych należą: toczenie wzdłużne, toczenie poprzeczne, toczenie kształtowe z wykorzystaniem noży kształtowych, toczenie stożków, a także gwintowanie, wiercenie i wytaczanie. Warto zauważyć, że tokarki konwencjonalne są maszynami, których precyzja nie odbiega znacząco od urządzeń sterowanych numerycznie, a jednocześnie są łatwiejsze w obsłudze oraz bardziej przystępne w zakupie i eksploatacji.