Transport drogowy towarów niebezpiecznych. Podstawowe informacje

Samochodowy przewóz towarów niebezpiecznych wymaga szczególnej ostrożności. Poniżej prezentujemy podstawowe zasady, przepisy i postanowienia dotyczące transportu ładunków tej właśnie kategorii.

Przewozy międzynarodowe i krajowe towarów niebezpiecznych są regulowane szeregiem aktów prawnych. Na terenie Europy jest to przede wszystkim umowa właściwa ADR, podpisana i zatwierdzona w 1957 roku w Genewie. W formie znowelizowanej, obowiązuje ona również na terenie Polski. Głównym zadaniem umowy jest regulacja przewozów towarów niebezpiecznych oraz eliminacja bądź ograniczenie związanego z nimi ryzyka.

Klasyfikacja towarów niebezpiecznych

Zgodnie z umową ADR, wyróżniamy 9 klas towarów niebezpiecznych, rozumianych jako substancje o właściwościach stanowiących zagrożenie dla ludzi, środowiska i mienia. W skład poszczególnych klas wchodzą m.in.: materiały i przedmioty wybuchowe, gazy, materiały ciekłe zapalne, materiały stałe zapalne, samozapalne oraz wytwarzające gazy palne w zetknięciu z wodą, materiały utleniające i nadtlenki organiczne, materiały trujące i zakaźne, promieniotwórcze, żrące oraz przedmioty niebezpieczne. Zakres obowiązywania przepisów Przepisy obejmują wszystkich uczestników transportu – nadawcę, przewoźnika (w tym kierowcę) oraz odbiorcę.

Obowiązkiem przewoźnika jest weryfikacja kwalifikacji kierowcy, odpowiednie zabezpieczenie, oznaczenie oraz udokumentowanie ładunku – relacjonuje ekspert firmy transportowej Mark SPEDITION ze Szczecina.

W niektórych przypadkach, przepisy ADR nie znajdują zastosowania. Jest tak przy przewozie towarów niebezpiecznych przez osoby fizyczne, gdy towary znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą do użytku osobistego. Regulacje nie dotyczą też m.in. przewozów przedsiębiorstw (gdy mają charakter pomocniczy) oraz przewozów służb ratowniczych.

Sposób przewożenia ładunków

Towary niebezpieczne mogą być przewożone na kilka sposobów. Materiały stałe często przewozi się luzem – bez opakowania, bezpośrednio w skrzyni ładunkowej pojazdu lub kontenerze. Inną metodę stanowi przewóz w opakowaniach transportowych (beczkach, skrzyniach, workach, kontenerach, bębnach ciśnieniowych itp.). Transport materiałów ciekłych, gazowych i stałych rozdrobnionych odbywa się natomiast w cysternach.

Oznakowanie pojazdów

Każdy pojazd przewożący ładunek niebezpieczny powinien być odpowiednio oznakowany. Z przodu i z tyłu pojazdu (bądź zestawów pojazdów) należy zamontować odblaskowe tablice barwy pomarańczowej, z czarną obwódką i czcionką. W górnej części tablicy podaje się numer rozpoznawczy zagrożenia, w dolnej – numer UN. Numery powinny być nieścieralne i czytelne po 15-minutowym przebywaniu w ogniu. Niekiedy widuje się też tablice boczne.

Ekspert ds. bezpieczeństwa ADR

Wszystkie przedsiębiorstwa i podmioty prowadzące przewozy materiałów niebezpiecznych powinny zatrudniać eksperta/doradcę ds. bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych.

Osoba zajmująca takie stanowisko odpowiada za kwestie związane z przewozem drogowym ADR, w związku z czym musi posiadać rozległą wiedzę z zakresu transportu i logistyki – objaśnia przedstawiciel Mark SPEDITION. Potwierdzenie kompetencji eksperta stanowi certyfikat, wydawany po ukończeniu specjalistycznego kursu.

Kto może przewozić towary niebezpieczne?

Transportem ADR może zajmować się wyłącznie wykwalifikowany przewoźnik, dysponujący odpowiednimi uprawnieniami i licencjami. Kierowca odpowiedzialny za przewóz powinien przejść kurs ADR i szkolenia z zakresu przewozu ładunków niebezpiecznych. Tylko najlepsze przedsiębiorstwa są w stanie sprostać stawianym im wymaganiom. Dzięki temu gwarantują wysoką jakość, a przede wszystkim bezpieczeństwo świadczonych usług.