Metody te zasadniczo podzielić można na trzy kategorie: recyrkulację powietrza, odzysk w układach wyposażonych w medium pośredniczące oraz w wymiennikach ciepła bez niego. Takim medium pośredniczącym może być rurka ciepła, pompa ciepła lub układ glikolowy. Jeśli ono nie występuje, do czynienia możemy mieć z różnymi typami rekuperatorów. Wymienić wśród nich można chociażby te krzyżowo-płytowe, przeciwprądowo-płytowe, spiralne, obrotowe, nieobrotowe oraz wykorzystujące regeneratory ciepła.
Recyrkulacja
Recyrkulacja jest najstarszą, tanią i najmniej skomplikowaną metodą odzysku ciepła. Powietrze wywiewane jest tu mieszane z tym pochodzącym z zewnątrz, ogrzanym dzięki temu procesowi. Wiąże się to jednak z koniecznością zawrócenia części zużytego powietrza do pomieszczenia, zgodnie z prawem nie wolno więc stosować tego rozwiązania tam, gdzie występują substancje szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe zapachy. Recyrkulacja nie wszędzie się zatem sprawdzi, w praktyce z powodzeniem stosuje się ją jednak w niektórych halach przemysłowych i magazynach, a także tam, gdzie recyrkulowane powietrze jest ostatecznie czystsze niż to na zewnątrz.
Rekuperacja
W wymiennikach działających na zasadzie rekuperacji powietrze wywiewane nie miesza się z tym napływowym, wciąż jednak zachodzi przekazanie energii cieplnej z pierwszego do drugiego, tyle że za pośrednictwem np. ułożonych w specjalny sposób płyt. Mogą być one wykonane ze stali nierdzewnej, lepiej przewodzącego ciepło aluminium, odpornego na korozję szkła albo też tworzyw sztucznych. To rozwiązanie również cechuje się sporą prostotą i stosunkowo niską ceną, jednak osiągana w nim sprawność odzysku ciepła na poziomie 60-70 proc. nie wszystkich zadowala. Innym minusem jest to, że gdy temperatura na zewnątrz spadnie poniżej -5 st. C, po stronie strumienia wywiewanego powietrza może nastąpić wymarzanie skroplin. – Wciąż jednak opracowywane są technologie mające na celu poprawienie parametrów działania systemów rekuperacji – zaznacza ekspert z firmy Probon Serwis.
Pompy ciepła
Pompy ciepła to technologia przypominająca nieco „odwróconą klimatyzację”. Tutaj również znajdziemy skraplacze i parowniki, a w przypadku urządzeń rewersyjnych będziemy nawet mogli zmienić kierunek przekazywania ciepła. Sprawność jego odzysku nie jest jednak wiele większa niż w przypadku rekuperacji, rozwiązanie to może więc niekoniecznie się opłacać. Z jednej strony jest ono bowiem dość drogie samo w sobie, z drugiej zaś jego eksploatacja wymaga ciągłego doprowadzania energii, co wiąże się z kolejnymi kosztami. Do niektórych przemówić może natomiast skuteczniejsze niż przy rekuperacji odseparowanie powietrza wywiewanego i napływowego.
Układy glikolowe
Należy o nich wspomnieć jako o jednym z istniejących sposobów na odzysk ciepła, jednak z uwagi na liczne wady tego systemu odchodzi się od jego wykorzystania. Wywiewane powietrze oddaje tu energię cieplną do umieszczonej w rurkach cieczy pośredniczącej (zwykle wodny roztwór glikolu), tłoczonej następnie do wymiennika, w którym ogrzewa powietrze nawiewane z zewnątrz. Możliwość oddalenia od siebie kanałów wywiewnego i nawiewnego minimalizuje ryzyko wymieszania strumieni powietrza, ale sprawność odzysku ciepła wynosi zaledwie ok. 50 proc., przy czym system ten jest nietani i również wymaga późniejszego doprowadzania energii.
