Jak poprawnie pobrać próbkę wody do analizy?

Kontaminacja, nietrwałość próbki, nieprawidłowe utrwalenie, niewłaściwe pobranie próbek i pobranie próbek z niejednorodnych mas wodnych – to najczęstsze źródła błędów, pojawiających się podczas pobierania próbek wody do analiz laboratoryjnych. Błędy te przekładają się na spadek wiarygodności przeprowadzonych badań. Dlatego podczas próbkobrania trzeba przestrzegać określonych zasad.

Ogólne zasady pobierania próbek wody do badań

Pobranie reprezentatywnej próbki wymaga po pierwsze ustalenia celu badania. Dopiero na tej podstawie można przygotować się do próbkobrania, w tym wybrać odpowiedni pojemnik (materiał, z którego jest wykonany, nie może powodować zmiany składu fizykochemicznego próbki wody), właściwy sposób utrwalenia próbki, miejsce i sposób poboru. Próbki powinny być pobierane w dniu planowanego dostarczenia do laboratorium, transportowane i ewentualnie przechowywane w niskiej temperaturze (ok. 5°C).

Pobieranie próbek wody do analiz laboratoryjnych

Przyjrzyjmy się procedurom, z których podczas pobierania próbek wody korzystają pracownicy ESC GLOBAL (z instrukcji umieszczonych na stronie internetowej firmy mogą korzystać klienci, którzy decydują się na samodzielne dostarczenie próbek do laboratorium analiz fizykochemicznych przedsiębiorstwa).

Do oznaczenia zawartości pierwiastków/TOC w wodzie należy pobrać dwie próbki wody do pojemników PE lub PTFE. W razie potrzeby pojemniki z próbkami należy schłodzić. W pierwszej kolejności należy wykonać pomiar pH i jeżeli widoczne są części stałe lub próbka jest mętna, próbkę należy przefiltrować. W przypadku analiz ICP – OES próbki należy zakwasić kwasem azotowym 6,5%; jeśli w pobranej próbce wody mogą zajść zmiany biologiczne, do analizy TOC należy zakwasić próbkę kwasem fosforowym 0,5 molowym. Pojemniki trzeba oznaczyć z uwzględnieniem miejsca i czasu pobrania próbek oraz ze wskazaniem osoby pobierającej próbkę.

W trakcie pobierania próbek do badania parametrów wody (m.in. pH, przewodność elektryczna, twardość, mangan, chlorki) należy zachować szczególną ostrożność – nie można dopuścić do zanieczyszczenia szyjki butelki ani korka; wodę należy pobierać tak, by przelała się przez krawędź pojemnika. Podobnie jak w przypadku badania TOC, w pierwszej kolejności należy określić zawartość jonów wodorowych (pH). Próbka również musi zostać szczegółowo opisana.

Podczas przygotowań do samodzielnego pobierania próbek wody do analiz warto skontaktować się z laboratorium badawczym. Pracownicy udzielą niezbędnych wskazówek i rozwieją ewentualne wątpliwości.