Budowa foteli zabiegowych

Fotel zabiegowy jest jednym z niezbędnych składników wyposażenia gabinetu lekarskiego rozmaitych specjalizacji, jak również gabinetu kosmetycznego. Dziedziny takie jak ginekologia czy urologia wykorzystują jego specjalny wariant, zaopatrzony w charakterystyczne podpory na nogi. Zasadniczo jednak fotele zabiegowe charakteryzują się standardową budową, której kluczowe elementy opisuje poniższy artykuł.

Zabiegi medyczne stosunkowo rzadko można określić jako przyjemne, jednym z zadań dobrego fotela zabiegowego jest więc umożliwienie pacjentowi przybranie komfortowej pozycji, którą będzie on w stanie utrzymać nieruchomo przez pewien czas, gdy zachodzi taka potrzeba. Z drugiej strony pozycja ta musi pozwalać lekarzowi czy pielęgniarce (albo kosmetyczce) skutecznie i bezpiecznie przeprowadzić zabieg. W jej uzyskaniu pomaga kilkusegmentowa budowa części zasadniczej fotela zabiegowego.

– Dzięki zmianie położenia segmentu oparcia pleców lub segmentu podudzia względem siedziska o regulowanej hydraulicznie wysokości możliwe jest przyjęcie przez pacjenta pozycji od siedzącej do leżącej, a także pozycji Trendelenburga, w której tułów znajduje się poniżej poziomu nóg – tłumaczy przedstawiciel sklepu medycznego MEDISQUAD.

Regulacja pozycji

W zależności od danego modelu fotela zabiegowego płynną zmianę kąta nachylenia każdego z segmentów wywołuje się, używając ergonomicznych przycisków zwalniających sprężyny gazowe albo sterując siłownikami elektrycznymi przy pomocy specjalnego pilota lub panelu nożnego. W taki czy inny sposób regulować można też pozycję zagłówka, podnóżka czy podłokietników. Obecność tych elementów również wpływa na komfort pacjenta oraz optymalne przeprowadzenie zabiegu, przy czym często zależy od przeznaczenia konkretnego fotela. Ten znajdujący się w gabinecie stomatologicznym nie będzie na przykład potrzebował podłokietników, podczas gdy pobieranie krwi czy dializa nie mogą się bez nich obejść.

Obicie też istotne

Wbrew pozorom bardzo ważnym elementem budowy fotela zabiegowego jest także… tapicerka. Powinna być przyjazna dla skóry, ponieważ kontakt z nią często następuje nawet w przypadku zastosowania jednorazowych podkładów. Pacjent nie może się na takim fotelu ani ślizgać, ani do niego kleić. Jednocześnie materiał, którym obity jest fotel, musi być łatwy w czyszczeniu, a przy tym odporny na działanie środków dezynfekujących zawierających w składzie alkohol. Na estetyczny, schludny wygląd, jakim powinno odznaczać się wyposażenie każdego gabinetu, wpływ ma także wytrzymałość tapicerki na uszkodzenia mechaniczne, takie jak np. zarysowania metalowymi elementami odzieży.