Co powinny zawierać księgi rachunkowe?

Obowiązkiem każdego przedsiębiorstwa jest ewidencjowanie przychodów i rozchodów. Służą do tego księgi rachunkowe. Pozwalają prowadzić uporządkowane chronologicznie zapisy na temat obrotów i sald oraz aktywów i pasywów danej firmy. Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. wskazuje, kto dokładnie ma obowiązek prowadzenia księgowości w księgach rachunkowych oraz jak w jaki sposób należy to robić.

Obowiązkowe elementy ksiąg rachunkowych

Na początku wymienimy obligatoryjne elementy ksiąg rachunkowych, a następnie dokonamy ich charakterystyki. Wszystkie niezbędne składniki ksiąg rachunkowych znajdziemy też w Art. 13 wspomnianej ustawy. Należą do nich:

• Dziennik.
• Księga główna.
• Księga pomocnicza.
• Zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych.
• Wykaz składników aktywów i pasywów, tzw. inwentarz.

Dziennik jest chronologicznym ujęciem zdarzeń, które miały miejsce w danym okresie sprawozdawczym. Wszystkie zapisy muszą być kolejno numerowane i liczone w sposób ciągły. Powinny dawać możliwość ich powiązania  ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi oraz uzgodnienia obrotów z obrotami wskazanymi w zestawieniu kont księgi głównej. Czasami stosuje się dzienniki częściowe, które grupują wydarzenia wedle ich rodzajów. W takim przypadku konieczne jest regularne sporządzanie zestawienia obrotów znajdujących się dziennikach częściowych za dany okres sprawozdawczy. Księga główna jest zapisem zdarzeń w ujęciu systematycznym i w kolejności chronologicznej. Umieszcza się w nich zapisy uprzednio lub jednocześnie zarejestrowane w dzienniku, pamiętając  zasadzie podwójnego zapisu, czyli: winien, ma. Księga pomocnicza to uszczegółowienie zapisów kont księgi głównej w ujęciu systematycznym. Stosuje się ją głównie dla środków trwałych, rozrachunków z pracownikami i kontrahentami, operacji zakupu i sprzedaży, kosztów i istotnych składników aktywów oraz operacji gotówkowych, jeśli przedsiębiorca prowadzi kasę. Zestawienie obrotów i sald zestawia obroty i salda w danym okresie sprawozdawczym oraz stan na dzień otwarcia i zamknięcia ksiąg rachunkowych. Bazuje na zapisach na kontach księgi głównej. Musi być zgodne z obrotami dziennika i obrotami dzienników częściowych. Inwentarz, zwany wykazem składników aktywów i pasywów, dotyczy przedsiębiorców, którzy nie prowadzili wcześniej ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą. Jest wykazem aktywów i pasywów firmy, który należy potwierdzić inwentaryzacją. W przypadku firm, które prowadziły księgi, rolę inwentarza przejmuje zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej oraz zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych, które zostało sporządzone w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Komu zlecić prowadzenie ksiąg rachunkowych?

Prowadzeniem ksiąg rachunkowych może zająć się biuro rachunkowe. Samodzielne dbanie o księgowość jest możliwe, ale wymaga znajomości zasad księgowości i prawa podatkowego oraz stałej aktualizacji wiedzy.

Profesjonalni księgowi zdejmują z przedsiębiorcy ciężar prowadzenia księgowości, przejmując odpowiedzialność za ewentualne błędy i związane z nimi konsekwencje. Mają odpowiednie doświadczenie, aby rozwiązać najbardziej skomplikowane problemy księgowe. Mogą prowadzić księgowość firm działających w różnych branżach. Zapewniają poufność danych i gwarantują dohodowanie ustalonych terminów – podkreśla nasz rozmówca z biura rachunkowego Astron w Lublinie.

W ustalenia zakresu współpracy, należy skontaktować się z wybranym biurem rachunkowym i omówić szczegóły.