Kiedy warto udać się z dzieckiem do psychoterapeuty?

Jeżeli martwi Cię zachowanie własnego potomka, skonsultuj to z psychoterapeutą dziecięcym. Być może postawa dziecka jest właściwa dla jego wieku rozwojowego. Jednak często instynkt rodzica dobrze Ci podpowiada, że dzieje się coś niedobrego. Wówczas pomoc będzie potrzebna przez dłuższy czas. Ale uwaga! Terapia dziecka to tak naprawdę terapia całej rodziny.

Gdy dziecko cierpi

Zgłoś się do psychoterapeuty, gdy niepokoi Cię postępowanie własnego dziecka. Gdy masz poczucie, że nie wiesz, jak sobie z tym radzić. O jakie zachowania chodzi?:

• znacząco odmienne od tych, które prezentują rówieśnicy,
• nieradzenie sobie z impulsami lęku i agresji (np. dziecko krzyczy i tupie lub przeciwnie: zamiera i chowa się),
• niemożność odnalezienia się w przedszkolu lub szkole,
• trudności w nauce, problemy ze skupieniem się na wykonywanych zadaniach.

Skomplikowany świat dziecięcego zachowania dorośli podsumowują czasem jednym sformułowaniem: on (ona) źle się zachowuje. To krzywdząca opinia. Albo inaczej: bardzo powierzchowna.

Faktycznie kilkulatek, który wrzeszczy i kopie wszystkich wokół, nie zachowuje się właściwie. Jednak problematyczne zachowania świadczą o cierpieniu dziecka: stało się coś, z czym ono sobie nie radzi. Aby odkryć przyczyny, potrzebna jest pomoc specjalistów np. w Centrum Terapii Rodzin Dialog w Rzeszowie.

Gdy gotowi są rodzice

Jeżeli jesteś pełnoletni i zgłaszasz się do psychoterapeuty, sprawa jest prosta (przynajmniej teoretycznie): oto dwie dorosłe osoby zdecydowały się na wspólną pracę. Jednak gdy przyprowadzasz dziecko, do terapii przystępuje troje ludzi: Ty, drugi rodzic i wasz potomek. Więc rozpocznij psychoterapię dziecka wówczas, gdy sam/a jesteś gotowy/a, by mierzyć się z problemami Waszej rodziny.

Dlaczego? Ponieważ dziecko jest zależne od Ciebie. Dotyczy to zarówno kilkulatka, jak i dziecka nastoletniego, choć oczywiście, forma tej zależności jest inna. Osoba niepełnoletnia nie ma środków, które umożliwiają samodzielne wprowadzenie zmian. Np. jeżeli Twoje dziecko moczy się w nocy, ponieważ boi się wymierzanych kar, to właśnie Ty powinieneś zmienić swój system wychowawczy. Sześciolatek nie może wyprowadzić się z domu i nie zacznie żyć na własny rachunek.

Pamiętaj również, że dziecko potrzebuje pomocy ZAWSZE jeżeli przeżyło wypadek, dotknęła go śmierć bliskiej osoby, samo doświadczyło przemocy bądź widziało, że ktoś jej doświadcza. W takich sytuacjach zadbaj o wizytę u psychoterapeuty nawet jeżeli w zachowaniu dziecka (jeszcze) nic nie wzbudza Twojego niepokoju.