Wskazania do wykonania badania ultrasonograficznego serca

Badanie ultrasonograficzne serca określa się mianem echokardiografii, znane jest też pod nazwą „echo serca”. Wykorzystuje ono ultradźwięki, które odbijając się od poszczególnych fragmentów struktur mięśnia sercowego, powracają do generującego je aparatu, ten zaś przetwarza je na obraz. Umożliwia to dokonanie oceny stanu i funkcjonowania tego jakże ważnego organu.

Na echokardiografię zazwyczaj kieruje lekarz, który podejrzewa wystąpienie wrodzonych lub nabytych wad serca bądź jego chorób. Wskazaniem jest też przebyty zawał, a także monitorowanie postępów leczenia rozmaitych dolegliwości, w tym kontrola po operacji wszczepienia np. zastawek lub by-passów. Informacje uzyskane w drodze badania mogą się ponadto okazać niezwykle przydatne kardiochirurgowi mającemu przystąpić do zabiegu.

Choroby do zbadania

Schorzenia, w przypadku których echokardiografia okazuje się nieocenionym narzędziem zarówno diagnostycznym, jak i kontrolnym, to przede wszystkim choroba niedokrwienna serca (czyli choroba wieńcowa), choroba zakrzepowo-zatorowa i choroby aorty, jak również zapalenie mięśnia sercowego, osierdzia lub wsierdzia. Badanie ultrasonograficzne serca warto wykonać przy zaburzeniach rytmu serca, po wykryciu jego szmerów czy wobec występowania bólów w klatce piersiowej niewiadomego pochodzenia. Innym wskazaniem jest nadciśnienie tętnicze oraz podejrzenie tętniczego nadciśnienia płucnego, którego przyczyną mogą być właśnie wykrywalne w badaniu wady serca.

Echo serca przezklatkowe i przezprzełykowe

Jak dowiadujemy się w NZOZ Euro-Klinika w Siemianowicach Śląskich, najczęściej wykonuje się echokardiografię przezklatkową, która polega na tym, że pacjent spoczywa na leżance, a lekarz przesuwa po skórze jego odsłoniętej klatki piersiowej głowicę ultrasonografu. Jest ona posmarowana specjalnym żelem ułatwiającym z jednej strony ruch głowicy, a z drugiej – przesył ultradźwięków. Czasem jednak konieczne okazuje się przeprowadzenie echokardiografii przezprzełykowej. Wymaga ona zastosowania znieczulenia miejscowego, u dzieci zaś często wręcz narkozy. Głowicę – oczywiście o znacznie mniejszym przekroju – wprowadza się wówczas do przełyku, tak by znalazła się na wysokości serca. Z uwagi na niewielką odległość od badanego organu uzyskuje się znacznie bardziej precyzyjny jego obraz. Echokardiografia w tym wariancie wskazana jest więc w sytuacjach, gdy badanie przezklatkowe nie daje jednoznacznych wyników. Wykonuje się ją także przy wspomnianym już zapaleniu wsierdzia, w podejrzeniu rozwarstwienia aorty czy pojawienia się w jamach  serca skrzepliny, jak również wtedy, gdy w funkcjonowaniu wszczepionych protez zastawek zachodzą nieprawidłowości.