W jakim stopniu państwo pokrywa koszty pogrzebu?

Śmierć bliskiej nam osoby przynosi nie tylko żałobę, ale również odpowiedzialność za pewne sprawy formalne i organizacyjne, takie jak: wybór cmentarza oraz miejsca pochówku, zakup trumny i nagrobka, zamówienie mszy oraz wybór odpowiednich wieńców. Organizacja pogrzebu to duży jednorazowy wydatek, ale na szczęście rodziny nie pozostają same w tej kwestii.

Kto może odebrać zasiłek pogrzebowy?

Koszty pogrzebu należą do długów spadkowych, które ponosi spadkobierca. Przed tą odpowiedzialnością chroni go jednak oświadczenie o odrzuceniu spadku i oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Jednakże, tak jak zostało to wspomniane, Skarb Państwa pomaga rodzinom osoby zmarłej i wypłaca zasiłek pogrzebowy, który wynosi 4 tysiące złotych, co starcza na pokrycie większości lub całości kosztów związanych z organizacją pogrzebu. Jest on odbierany przez członka rodziny, czyli małżonka zmarłego, rodziców, macochę/ojczyma, osobę przysposabiającą, dzieci zmarłego, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, dzieci z rodziny zastępczej, dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletniości, rodzeństwo, wnuki, dziadków lub osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna. W niektórych sytuacjach może go podjąć pracodawca, dom pomocy społecznej, gmina, powiat lub osoba prawna kościoła albo związku wyznaniowego – warunkiem jest fakt pokrycia pogrzebu.

Jak ubiegać się o wniosek o zasiłek pogrzebowy?

Aby ubiegać się o zasiłek pogrzebowy, należy złożyć wniosek (druk Z-12) wraz z dokumentami we właściwej jednostce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych według miejsca zamieszkania osoby, która ubiega się o zasiłek, w terminie 12 miesięcy od dnia śmierci. Dodatkowymi dokumentami są: skrócony odpis aktu zgonu, skrócone odpisy aktów stanu cywilnego lub dowód osobisty oraz oryginały rachunków, które ukazują koszty pogrzebu, a w przypadku ich złożenia w banku – potwierdzenia kopii rachunków przez bank. Wydanie aktu zgonu wiąże się z wcześniejszym wystawieniem karty zgonu przez lekarza, który leczył chorego w ostatniej chorobie. Kartę zgonu i dowód osobisty zmarłego należy przedstawić w urzędzie stanu cywilnego miejsca zdarzenia – należy to zrobić najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia zgonu. Osobami upoważnionymi do tej czynności są:

• Małżonek
• Dzieci zmarłego
• Najbliżsi krewni lub powinowaci
• Osoby zamieszkałe w lokalu lub administrator budynku, w którym nastąpił zgon
• Osoby obecne przy zgonie

Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego wydaje takiej osobie bezpłatnie trzy egzemplarze odpisu skróconego aktu zgonu – wyjaśnia właściciel Zakładu Usług Pogrzebowych Anubis z Wrocławia.