Terapia ręki w terapii logopedycznej/neurologopedycznej u dorosłych i dzieci

Można się zastanawiać, jakie znaczenie w terapii logopedycznej lub neurologopedycznej u dorosłych i dzieci ma terapia ręki. Okazuje się, że bardzo duże – od sprawności ruchowej rąk zależy bowiem sprawność aparatu mowy. Dzieje się tak, ponieważ funkcje odpowiadające za mowę oraz motorykę małą zajmują największy obszar kory mózgowej, a do tego znajdują się obok siebie i są ze sobą funkcjonalnie powiązane.

Związek pomiędzy rękami a mową

Dwa największe obszary kory mózgowej zajmują ośrodek mowy oraz ośrodek ruchowy ręki. Te dwa ośrodki są ze sobą funkcjonalnie powiązane, ponieważ znajdują się blisko siebie. Dodatkowo włókna nerwowe, które łączą nasz mózg z resztą ciała, krzyżują się – a więc jeśli stymulujemy prawą rękę, wpływamy na najważniejsze ośrodki mowy, które znajdują się w lewym płacie skroniowym. Co więcej, prawa półkula, którą pobudza ruch lewej dłoni, jest odpowiedzialna za rytm, melodię i intonację.

Tak więc stymulacja obydwu dłoni wpływa na uaktywnianie się tych ważnych dla rozwoju mowy ośrodków, a tym samym tworzenie nowych dróg i połączeń w tej okolicy. Dlatego właśnie w przychodniach neurorehabilitacyjnych, w których prowadzona jest terapia logopedyczna u dorosłych i dzieci, oprócz ćwiczeń logopedycznych przeprowadza się także terapię ręki, która obejmuje ćwiczenia motoryki małej. Dzięki temu rozwija się nie tylko sprawność manipulacyjna palców i dłoni, ale również stymulowany jest rozwój mowy.

Na czym polega terapia ręki w terapii logopedycznej i neurologopedycznej?

Terapia ręki prowadzona w przychodni neurorehabilitacyjnej Active-Med w Cycowie dotyczy nie tylko dłoni – skupia się również na obręczy barkowej i kończynach górnych. Obejmuje zarówno ruchomość łopatek, stawów kończyn górnych, jak i poprawę napięcia mięśniowego, wzmacnianie siły mięśniowej, stymulację czucia, doskonalenie chwytu, kontrolę wzrokowo-ruchową oraz pracę oburącz. W przypadku dzieci są to ćwiczenia, których zadaniem jest wspomaganie rozwoju mowy, natomiast u dorosłych są nauką umiejętności, które zostały wykształcone już wcześniej, jednak z różnych powodów utracone.

Ćwiczenia same w sobie nie są zbyt skomplikowane: to wycinanie, rysowanie, nawlekanie koralików, lepienie z plasteliny, dotykanie przedmiotów lub przesypywanie małych elementów. Jednak te z pozoru proste czynności pozwalają na opanowanie niezwykle złożonej i skomplikowanej czynności motorycznej, jaką jest mówienie. Dlatego terapia ręki jest nieodłącznym elementem terapii logopedycznej i neurologopedycznej, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.