Przyczyny biegunki u prosiąt i warchlaków

Biegunka wśród prosiąt i warchlaków jest tak powszechna i oczywista, jak grypa w przedszkolu. Nikogo to nie dziwi. Jedyne, co można zrobić, to starać się unikać choroby, jednak nawet najlepsze zabezpieczenia na niewiele się czasem zdają. Łatwiej jest zadbać o zdrowie trzody i właściwie reagować w czasie biegunki, gdy zna się jej przyczyny. A te są bardzo różnorodne.

Dlaczego biegunka u prosiąt jest niebezpieczna?

Podobnie jak u ludzi, biegunka prosiąt, czyli nadmierne i niekontrolowane oddawanie bardzo rozrzedzonego stolca, prowadzi do odwodnienia i ogólnego osłabienia. W drastycznych przypadkach biegunki mogą kończyć się nawet zgonem z wycieńczenia, dlatego tak ważna jest uważna opieka nad chorymi okazami. Rozwolnienie obniża odporność zwierzęcia, a stąd już tylko krok do śmierci. O ile człowiek jest świadomy, co się dzieje, i może dążyć do uzupełnianiania płynów oraz elektrolitów, chore zwierzę nie jest w stanie sobie pomóc. Dlatego leczenie biegunki u trzody chlewnej trzeba rozpocząć jak najwcześniej, a najlepiej jest jej zapobiegać. W kale zdrowego prosięcia woda stanowi około 70–80%. Podczas biegunki odsetek ten wzrasta do nawet 95%, a zatem zwierzę wydala niemal samą wodę, która jest niezbędna do przeprowadzania podstawowych procesów życiowych w każdej komórce ciała.

Przyczyny biegunki u prosiąt

Jak zostało wspomniane, prosięta cierpią na biegunkę bardzo często. Co jest tego przyczyną? Dlaczego to akurat prosięta są bardziej podatne? Przyczyny są niezliczone, niemniej można je ująć w dwóch podstawowych grupach. Pierwszy powód biegunek to drobnoustroje i toksyny, a drugi – zaniedbania żywieniowe i niewłaściwe warunki bytowania zwierząt. To, co dodatkowo sprzyja rozstrojom układu pokarmowego, to częste zmiany żywienia i środowiska, związane z odstawieniem od maciory oraz sprzedażą młodych zwierząt. Podobnie jak u człowieka, jelita świni wyposażone są w kosmki, które wchłaniają substancje odżywcze z pokarmu. Drobnoustroje oraz toksyny uszkadzają delikatną błonę śluzową jelita i przyspieszają złuszczanie nabłonka, przez co nie bierze on udziału w trawieniu. Ponieważ stale występuje wymiana nabłonka na nowy, nie jest on w stanie podjąć działania i unormować pracy. Temu zjawisku można próbować zapobiegać, tak aby straty wśród prosiąt były jak najmniejsze. Należy przede wszystkim zadbać o pokarm dostosowany do wieku zwierząt oraz odpowiednie warunki bytowe. Ponadto w okresach przejściowych (przy odstawieniu lub po zmianie pokarmu lub całego środowiska) warto stosować bezpieczne preparaty przeciwbiegunkowe dla prosiąt, np. Bentawet.