Najważniejsze cechy fizyczne gruntów

Gleba to nie tylko podłoże, na którym rosną rośliny, lecz także skomplikowany ekosystem, którego właściwości fizyczne mają bezpośredni wpływ posadowione na nich budowle. Właściwości te są ściśle powiązane z uwarunkowaniami środowiskowymi oraz działalnością człowieka. W niniejszym artykule przyjrzymy się najważniejszym cechom fizycznym gruntów, ich klasyfikacji oraz metodach badania.

Czym są właściwości fizyczne gruntów?

Właściwości fizyczne gruntów to cechy gleby wynikające z jej struktury, składu i stanu. Właściwości te są istotne dla różnych dziedzin nauki i praktyki, takich jak inżynieria geotechniczna, rolnictwo czy ochrona środowiska. Właściwości fizyczne gleb wpływają na zdolność gleby do retencji wody, przewodzenia ciepła oraz wymiany gazów z atmosferą. 

Jakie są najważniejsze właściwości fizyczne gruntów?

Najważniejsze właściwości fizyczne gruntów, określane przez specjalistów takich jak firma świadcząca usługi geotechniczne Geoprojekt ze Szczecina, obejmują takie parametry jak tekstura, struktura, gęstość, porowatość czy wilgotność. Tekstura gleby to proporcje poszczególnych frakcji mineralnych (piasek, pył, glina) w glebie. Właściwości te mają wpływ na zdolność gleby do retencji wody, przewodzenia ciepła oraz wymiany gazów z atmosferą. Tekstura wpływa także na zdolność gleby do utrzymania struktury i odporności na erozję. Struktura gleby to sposób, w jaki cząstki mineralne i organiczne są ze sobą powiązane. Właściwości te mają wpływ na porowatość gleby, czyli ilość pustych przestrzeni między cząstkami gleby. Gęstość gleby to stosunek masy cząstek mineralnych i organicznych do objętości gleby. Gęstość ma wpływ na zdolność gleby do utrzymania struktury oraz na jej właściwości mechaniczne. Wilgotność gleby to ilość wody zawartej w glebie. Właściwości te mają wpływ na zdolność gleby do utrzymania struktury oraz na jej właściwości mechaniczne. 

W jaki sposób określa się właściwości fizyczne gruntów?

Badanie właściwości fizycznych gruntów odbywa się na różnych etapach, począwszy od analizy próbek gleby w laboratorium, poprzez badania polowe, aż po analizy geostatystyczne. W laboratorium analizuje się teksturę gleby, gęstość oraz wilgotność. Na podstawie tych danych określa się porowatość oraz strukturę gleby. Badania polowe polegają na ocenie struktury gleby in situ, czyli na miejscu. Wykorzystuje się w tym celu różne metody, takie jak penetracja dynamiczna czy sondowania statyczne. Badania te pozwalają na określenie właściwości mechanicznych gleby oraz jej zdolności do utrzymania obciążeń. Analiza geostatystyczna pozwala na określenie przestrzennego rozkładu właściwości fizycznych gleb oraz ich związku z uwarunkowaniami środowiskowymi. Wykorzystuje się w tym celu różne metody statystyczne oraz modele matematyczne.