Na czym polega proces garbowania skóry?

Skórzane buty, torebki, portfele i płaszcze, wreszcie piękne futra oraz czapki – wszystkie te produkty charakteryzują się wyjątkową urodą oraz jakością, wynikającą z użycia naturalnego surowca. Jednak zanim ze skóry będzie można uszyć ubranie, obuwie lub galanterię, musi ona zostać poddana dokładnej obróbce, czyli wyprawianiu. Garbowanie skóry jest jednym z etapów tego procesu.

Wszystkie skóry zwierzęce, przeznaczone do wykorzystania w przemyśle odzieżowym i galanteryjnym, muszą przejść proces wyprawiania. Wśród podstawowych etapów wyprawiania wymienia się prace przygotowawcze, garbowanie i kondycjonowanie. W niniejszym tekście przyjrzymy się bliżej zagadnieniu garbowania skóry.

Garbowanie skór

W procesie garbowania skóra surowa, czyli tzw. golizna, zostaje przekształcona w skórę wyprawioną. Technologia garbowania jest inna dla różnych rodzajów skór i ich przeznaczenia, jednak zawsze obejmuje 3 podstawowe etapy: warsztat mokry, garbowanie właściwe i wykończenie – opowiada ekspert z Firmy Handlowej „GUTT”.

Skóry w warsztacie mokrym

W warsztacie mokrym skóry poddawane są moczeniu. Celem moczenia jest przywrócenie skórom wilgotności i miękkości utraconej podczas solenia oraz transportu, a także oczyszczenie ich z kurzu, krwi itd. Moczenie skór trwa od kilku godzin do nawet kilku dni. W celu zapobiegania gniciu namaczanych skór, do kąpieli dodawane są biocydy, a w razie potrzeby inne dodatki. Wymoczone skóry poddaje się mizdrowaniu, które polega na mechanicznym usuwaniu tłuszczu, tkanki łącznej itd.

Skóry w garbarni właściwej

W garbarni właściwej skóry najpierw są odtłuszczane. Nadmiar łoju w skórze trzeba usunąć, może on bowiem utrudnić przenikanie garbników i barwników, czego efektem będą plamy na wykończonej skórze. Odtłuszczanie może być pominięte w przypadku niektórych gatunków (o niewielkiej zawartości tłuszczu w skórze). W procesach garbowania mineralnego, chromowego i roślinnego, po odtłuszczeniu skór wykonuje się piklowanie, które służy obniżeniu ich pH. Piklowanie polega na sterylizacji skóry, a jego celem jest poprawa przenikania substancji, które będą używane na dalszych etapach garbowania. Jeśli nie jest możliwe natychmiastowe przystąpienie do dalszej obróbki, piklowane skóry mogą być przechowywane przez dłuższy czas.

Tak przygotowane skóry mogą wreszcie trafić do brzeczki. Współcześnie stosuje się wiele różnych garbników, w zależności od rodzaju surowca i wymaganych właściwości gotowej skóry. Ogólny podział garbników rozróżnia: garbniki mineralne, roślinne, aldehydy, syntany oraz garbniki tłuszczowe. Większość skór garbowanych wykańczana jest z użyciem soli chromu. Płukanie skór w garbniku służy stabilizacji włókien kolagenowych – w ten sposób zapobiega się jej rozkładowi i gniciu. Po wyjęciu z garbnika skóry są suszone i płukane, a w razie potrzeby wywieszane, wyżymane bądź naciągane. Dobór czynności na tym etapie uzależniony jest od tego, w jaki sposób skóry będą wykańczane. W niektórych sytuacjach wymagane jest struganie, którego celem jest wyrównanie grubości całej skóry. Na zakończenie obróbki garbowane skóry poddaje się wykańczaniu kąpielowemu, czyli neutralizacji i płukaniu, po których następuje dogarbowanie, barwienie oraz natłuszczanie. 

Jak widać, garbowanie skór jest procesem bardzo skomplikowanym i czasochłonnym, a w powyższym tekście wymieniliśmy tylko kilka najważniejszych elementów. Dla uzyskania pożądanych efektów, w tym miękkości i wyglądu gotowego produktu, w garbarni wykonuje się wiele dodatkowych czynności.