Na czym polega leczenie stulejki

Stulejka, czyli nieco zbyt wąski napletek, który z trudem lub nie w pełni zsuwa się z żołędzi, jest uważana za wstydliwy problem, zwłaszcza wtedy, gdy dotyczy dorosłego mężczyzny. Na szczęście ten drobny defekt usuwa się łatwo i szybko, a można to zrobić na każdym etapie życia. Oczywiście im wcześniej, tym lepiej! Dowiedz się więcej o stulejce oraz metodach jej leczenia.

Czym jest stulejka?

Stulejka może dotyczyć zarówno chłopców, jak i dojrzałych mężczyzn w każdym wieku. Wbrew panującym do niedawna opiniom nie jest ona wrodzona. Przyczynami stulejki są: nieodciąganie napletka przy higienie i oddawaniu moczu, nieodpowiednia pielęgnacja niemowlaka, stany zapalne oraz komplikacje towarzyszące cukrzycy. Wszystkie wyżej wymienione czynniki mogą sprawić, że napletek stanie się zbyt wąski, aby dało się go odciągnąć z żołędzi.

Stulejka wywołuje ból i dyskomfort podczas uprawiania seksu, a niekiedy zupełnie go uniemożliwia. Co więcej, wywołuje stany zapalne u obojga partnerów – mówi specjalista reprezentujący Gabinet Urologiczny Piotra Kowalskiego.

U chłopców poniżej trzeciego roku życia niemożność zsunięcia napletka jest zupełnie naturalna i wynika z tego, że jest on przyklejony do żołędzia mastką, która wypłukuje się dopiero około tego wieku. U trzylatka powinno być możliwe pełne i swobodne odciągnięcie napletka.

Leczenie stulejki i zalecenia pozabiegowe

Są dwie metody leczenia stulejki. Pierwsza polega na poszerzeniu napletka, a druga – na jego pełnym usunięciu, czyli obrzezaniu. Ponieważ stulejka ma skłonność do nawrotów, tylko drugi sposób z całą pewnością likwiduje problem raz na zawsze. W przypadku dorosłych mężczyzn najczęściej przeprowadzana jest operacja stulejki pod pełnym znieczuleniem z uwagi na dużą wrażliwość intymnych części ciała. Po zabiegu nakładany jest opatrunek, którego zmienianiem pacjent może zajmować się sam. Zalecane jest także stałe utrzymywanie penisa pionowo w górze – to przyspiesza gojenie i zwiększa szanse na jego właściwy przebieg. Jeżeli założono nierozpuszczalne szwy, ich zdjęciem zajmuje się lekarz. W okresie pooperacyjnym należy przyjmować leki przeciwbólowe i antybiotyki. Można stosować także maści łagodzące. Miesiąc po zabiegu powinien być czasem wstrzemięźliwości seksualnej. Po wygojeniu tkanek i usunięciu szwów przychodzi czas na rehabilitację (w przypadku poszerzenia, a nie usunięcia napletka) lub przyzwyczajenie się do życia z nieosłoniętą żołędzią. Rehabilitacja polega na przywodzeniu i odwodzeniu napletka – dzięki temu rozciąga się on i maleje ryzyko tego, że podczas zabliźniania zwęzi się ponownie.