Na czym polega druk offsetowy?

Druk offsetowy definiowany jest jako przemysłowa odmiana druku płaskiego, w której treść przenoszona jest z płaskiej formy na podłoże. Drukarki offsetowe wyposażone są w cylindry pośrednie, które są pokryte obciągiem. Wyróżniamy dwa rodzaje druku offsetowego - druk arkuszowy oraz druk zwojowy, inaczej druk rolowy. Przygotowaliśmy artykuł o tym, czym charakteryzuje się druk offsetowy i co warto o nim wiedzieć.

Charakterystyka druku offsetowego

W offsetowym druku arkuszowym farby o dużej lepkości utrwalane są przez wsiąkanie i polimeryzację. W przypadku stosowania farb UV, druk utrwalany jest przez polimeryzację zainicjowaną nadfioletem. Bardziej skomplikowany jest offsetowy druk rolowy. Jak sama nazwa wskazuje, podłoże drukowe umieszczane jest w postaci zwoju. W tej technologii stosowane są farby lejne, które utrwalane są na dwa sposoby. W offsecie „na zimno" farba utrwala się przez wsiąkanie w papier. W offsecie „na gorąco" natomiast farba wsiąka w papier i odparowywana jest w wysokich temperaturach, technika ta stosowana jest przede wszystkim do druku na papierze kredowanym i kalandrowanym. Offset używany jest przede wszystkim do druku wysokonakładowego, na przykład gazet i czasopism. Warto wiedzieć także, czym różni się offset wodny od bezwodnego. W offsecie wodnym na powierzchni formy znajdują się miejsca hydrofilowe i hydrofobowe - pierwsze zwilżane są roztworem wodnym, drugie farbą drukową. Konieczne jest odpowiednie dozowanie ilości farby i wody, tak by nie przenikały się nawzajem. Do druku bezwodnego stosuje się silikonowe formy drukowe oraz specjalne farby, które charakteryzują się wysokim napięciem powierzchniowym - w tej metodzie nie stosuje się roztworów zwilżających.

Historia druku offsetowego

Druk offsetowy kojarzy nam się z nowoczesnym rozwiązaniem, które powstało na potrzeby rozwijającego się rynku papierniczego. Tymczasem historia offsetu sięga XVIII wieku, w którym wynaleziono litografię. Wynalazcą tej technologii był Alois Senefelder, który zrezygnował ze studiów prawniczych na rzecz pisania scenariuszy teatralnych. Udało mu się znaleźć szersze grono odbiorców, którzy byli zainteresowani jego pracami, jednak koszty druku w ówczesnych czasach były tak wysokie, że zyski ze sprzedaży były dla Aloisa mizerne. Autor często bywał w drukarni, by doglądać, czy jego prace zostaną przygotowane na czas. Podczas jednej z takich wizyt wpadł na pomysł, że sam może spróbować drukować swoje prace - dowiadujemy się w drukarni Garmond. Kupił miedziane płytki i zaczął na nich grawerować swoje teksty. Była to praca żmudna, zwłaszcza że obraz na płycie musiał być lustrzanym odbiciem wydruku. Przypadkiem odkrył, że powierzchnie pokryte mieszaniną mydła i wosku nie przyjmują wody, ale przyjmują farbę. Zaczął więc wykonywać swoje rysunki na kamieniach, które później zwilżał wodą i wałkiem nakładał farbę - tworzył w ten sposób matryce do powielania swoich dzieł. Z czasem metoda ta została rozpowszechniona na całym świecie - i finalnie doprowadziła do powstania druku offsetowego.