Kotwa mostowa systemowa

Nowoczesne budownictwo to nie tylko coraz bardziej wymyślne formy architektoniczne i coraz większe obiekty. To też coraz bardziej innowacyjne rozwiązania systemowe, jak systemowe kotwy mostowe, które pozwalają na skrócenie czasu prowadzenia prac montażowych. W naszym artykule przyjrzymy się bliżej kotwom KMS, które stanowią ciekawą alternatywę dla tradycyjnych kotew talerzowych.

Kotwa punktowa kontra kotwa talerzowa

Konkretne rozwiązanie, któremu przyglądamy się bliżej, to kotwa mostowa KMS, bez wątpienia innowacyjny system, który pozwala na skrócenie czasu prowadzenia prac montażowych. Kotwy mostowe KMS to kotwy punktowe, coraz częściej projektowane i montowane na obiektach mostowych. Porównując systemowe kotwy mostowe KMS do tradycyjnych kotew talerzowych, możemy wymienić przede wszystkim kilka głównych zalet. Pierwszą z nich jest brak konieczności wcześniejszego osadzania dolnych części kotew w płycie pomostu. Prace realizowane są po wykonaniu hydroizolacji, lecz przed montażem zbrojenia kap chodnikowych. Pełną szczelność przejścia kotwy przez hydroizolację zapewnia zastosowanie elementu uszczelniającego z tworzywa. Prace mogą być wykonywane przez jedną osobę, a to wiąże się z mniejszymi kosztami robocizny, podobnie jak szybka realizacja prac. Mamy tu do czynienia z prostotą i oszczędnością materiałów, a przy tym z wysoką trwałością i niezawodnością.

Skład kotwy KMS i montaż kotew mostowych systemowych

Jak mówią nam przedstawiciele firmy IMPACT z Gdańska, w skład kotwy mostowej systemowej zawsze wchodzą następujące elementy:

• żywica na bazie epoksydowej (dwuskładnikowa, bezstyrenowa),
• gwintowany pręt ze stali węglowej zabezpieczone antykorozyjnie za pomocą ocynkowania,
• elementy złączne do powyższego, czyli nakrętki i podkładki,
• blachy kotwiące ze stali węglowej,
• elementy uszczelniające wykonane z tworzywa sztucznego nakładane na gwintowane pręty.

Przy montażu omawianych kotew mostowych systemowych należy szczególnie zwrócić uwagę na punkty instrukcji dotyczące żywicy. Specyfikacja Techniczna wskazuje, że otwory do kotwienia, czyli osadzania prętów gwintowanych, powinny być wiercone techniką udarową, prostopadle do powierzchni. Powierzchnia powinna być wolna od zanieczyszczeń: luźnych frakcji i pyłów, plam oleju, smarów itp. I tu finalne punkty powiązane stricte z żywicą: osadzanie prętów gwintowanych w otworach z zaaplikowaną żywicą należy wykonać w czasie krótszym niż czas żelowania żywicy w temperaturze 5-40 st. C. Trzeba przy tym na koniec zaznaczyć, że obciążenie do wklejonych prętów można przyłożyć dopiero po całkowitym utwardzeniu żywicy.