Jakie wyróżniamy rodzaje badań nieniszczących?

Badania nieniszczące służą przede wszystkim weryfikacji stanu konstrukcji stalowych, dokonywaniu prognoz dotyczących trwałości i bezpieczeństwa użytkowania materiałów. Diagnostyka przeprowadzona specjalistycznymi metodami pozwala ustalić konkretne parametry i szczegółowo opisać wykryte wady. Najistotniejszą zaletą badań NDT jest ich zupełna nieinwazyjność. Oznacza to, że podczas wykonywania diagnostyki próbki nie ulegają degeneracji. Różne rodzaje badań nieniszczących pozwalają dopasować metodę do charakteru i specyfiki materiału, a także aktualnego etapu produkcji. Do powszechnie stosowanych form należą badania wizualne, penetracyjne, ultradźwiękowe oraz magnetyczno – proszkowe. Czym charakteryzują się poszczególne metody badań nieniszczących i kiedy warto je wykorzystać?

Badania wizualne VT – krótka charakterystyka

Jedną z podstawowych form badań nieniszczących jest diagnostyka wizualna. Metoda VT najczęściej przeprowadzana jest na wstępnych etapach produkcji, choć może być równie skuteczna w późniejszych fazach. Jej główną funkcją jest wykrywanie dużych nieciągłości powierzchniowych, pęknięć, porowatości oraz podtopień. Badania wizualne są wykorzystywane do analizy parametrów konstrukcji stalowych, a także zbiorników, pomp i rurociągów. Jak przebiega proces badania wizualnego?

Jak tłumaczy specjalista z firmy Stude zajmującej się wykonywaniem badań nieniszczących: Diagnostykę wizualną można przeprowadzić na dwa sposoby. Forma bezpośrednia polega na sprawdzeniu materiału za pomocą oka nieuzbrojonego. Znacznie dokładniejsza jest metoda pośrednia. Do jej wykonania potrzebne są odpowiednie urządzenia. Należą do nich przede wszystkim lupy, endoskopy, peryskopy oraz zestawy lusterek. Nowoczesnym sprzętem stosowanym w badaniach VT jest wideoendoskop umożliwiający dokładny podgląd wykrytych wad konstrukcyjnych.

Zakres badań penetracyjnych i magnetyczno – proszkowych

Metoda penetracyjna oparta jest na zjawisku włoskowatości cieczy. Wprowadzany na powierzchnię konstrukcji penetrant wnika do cienkich nieciągłości, co pozwala na ich zlokalizowanie. Badanie PT stosowane jest do wykrywania płaskich, wąskoszczelinowych pęknięć oraz otwartych wad konstrukcyjnych. Sprawdza się zwłaszcza w diagnostyce konstrukcji stalowych i aluminiowych. Może być również wykorzystane do analizy konstrukcji z miedzi, brązu, mosiądzu, a także materiałów niemetalicznych.

Badania magnetyczno – proszkowe niosą szereg korzyści. Pozwalają na zlokalizowanie najbardziej niebezpiecznych nieciągłości, zarówno powierzchniowych, jak też podpowierzchniowych. Można dzięki nim wykryć pęknięcia kuźnicze, spawalnicze, szlifierskie, a także naderwania oraz pęcherze. Metoda magnetyczno – proszkowa polega na magnesowaniu badanego materiału i obserwowaniu powstającego pola magnetycznego. Jest skuteczna w analizowaniu jakości konstrukcji ferromagnetycznych, obrabianych plastycznie oraz termicznie.

Zalety przeprowadzania badań ultradźwiękowych

Bardzo często wykorzystywaną formą badań nieniszczących jest diagnostyka ultradźwiękowa. Badanie UT to metoda objętościowa stosowana do wykrywania wad konstrukcji stalowych, aluminiowych, miedzianych, a nawet – drewnianych i ceramicznych.

Główną zaletą badania ultradźwiękiem jest szeroki wachlarz możliwości. Można dzięki niemu precyzyjnie określić miejsce występowania nieciągłości powierzchniowych, podpowierzchniowych, a także wewnętrznych. Oprócz zlokalizowania wady, badanie pozwala określić wymiary usterki. Metoda charakteryzuje się szybkością uzyskiwania informacji oraz niskimi kosztami prowadzenia. Co więcej, w czasie wykonywania badań nie powstają żadne czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka.