Jak rozpoznać i skutecznie leczyć nadciśnienie oczne?

Zwiększone ciśnienie w gałce ocznej rzadko powoduje dostrzegalny dyskomfort lub dolegliwości, jednak wiąże się z podwyższonym ryzykiem występowania innych chorób. Jego sprawdzenie będzie więc niezbędne podczas szczegółowej diagnostyki okulistycznej, zwłaszcza w sytuacji, gdy można podejrzewać jego występowanie lub wykonywane są badania w kierunku jaskry.

Czym jest nadciśnienie oczne i kiedy się pojawia?

Ciśnienie w oku (IOP – intraocular pressure) nazywane też ciśnieniem wewnątrzgałkowym lub śródgałkowym wiąże się z siłą, jaką znajdująca się gałce ocznej ciecz wodnista naciska na rogówkę i twardówkę. Dzięki utrzymywaniu odpowiedniej jego wartości gałka oczna może zachowywać swój kształt, a rogówka i soczewka zyskują właściwą krzywiznę. Niebezpieczne są wszelkie odstępstwa od normy wynoszącej od 10 do 21 mmHg stwierdzone w przynajmniej dwóch badaniach. Nadmierne ciśnienie wewnątrzgałkowe jest jednym z czynników ryzyka prowadzącym do rozwoju jaskry, choć choroba ta może się pojawić także bez takiego objawu. Stwierdzenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego powinno skłaniać do przeprowadzenia diagnostyki w kierunku jaskry. Skuteczne obniżenie ciśnienia w oku będzie z kolei niezbędne w przypadku jej stwierdzenia.

Jak bada się występowanie nadciśnienia w oku?

Przyczyny rozwoju nadciśnienia w oku są związane problemami z odpływem cieczy wodnistej z gałki ocznej. Może to wynikać z ze zwężenia kąta przesączania między tęczówką a rogówką, sprawiającego, że przepływ płynu do zatoki żylnej twardówki jest ograniczony. Inną opcją jest nadprodukcja cieczy wodnistej przez ciałko rzęskowe. Przyczyną kłopotów może być również uraz mechaniczny czy przyjmowanie niektórych leków. Warto pamiętać, że nadciśnienie w oku może nie dawać żadnych objawów, choć niekiedy wiąże się z uczuciem napięcia w gałkach ocznych. Badanie ciśnienia w oku łączy się z wykonaniem tonometrii. Może ona być wykonywana różnymi metodami polegającymi na odkształceniu rogówki i określeniu potrzebnej do tego siły, co pozwala na ustalenie wartości ciśnienia panującego w gałce ocznej. Najprostszą i najmniej dolegliwą dla pacjenta jest tonometria bezkontaktowa tzw. air-puf. W trakcie badania rogówka jest spłaszczana przez silny strumień powietrza. Badanie tego typu jest szybkie i bezbolesne. Standardową procedurą jest tonometria aplancyjna wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Diagnostykę związaną z pomiarem ciśnienia wewnątrzgałkowego można przeprowadzić w Ośrodku Okulistycznym we Wrocławiu, specjalizującym się w diagnostyce, leczeniu i mikrochirurgii oka.