Czym jest zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej to jedno z zaburzeń psychiatrycznych występujących u dzieci i młodzieży. Według danych statystycznych problem ten w podobnym stopniu dotyczy chłopców i dziewczynek. Często jednak odmienne jest nasilenie poszczególnych jego objawów. Pierwsze symptomy zaburzenia zauważalne są jeszcze przed ukończeniem przez dziecko 5. roku życia. Jak rozpoznać ADHD? Jak objawia się to zaburzenie i czy jest uleczalne? Na pytania odpowiadają eksperci.

Przyczyny i objawy ADHD

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej należy do zaburzeń psychicznych Są to neurorozwojowe zaburzenia, przez które dziecko ma problem ze skupieniem uwagi, hiperaktywnością oraz nadpobudliwością. Jak informują pracownicy Centrum Medycznego PSYCHE, ADHD u chłopców zazwyczaj przejawia się nadpobudliwością, zaś u dziewczynek trudnościami z koncentracją. Zaburzenie to rozpoznaje się obecnie u około 4-8% dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Można zatem powiedzieć, że nie jest to częsty problem. Wraz z wiekiem ilość dzieci zmagających się z ADHD maleje. Niektóre objawy mogą jednak być zauważalne nawet u dorosłych. Jak zatem rozpoznać zaburzenie? Oto kilka typowych objawów:

• zaburzenia równowagi i koncentracji,
• porywczość,
• nadruchliwość,
• nadpobudliwość.

Dziecko, u którego można zauważyć powyższe symptomy, zwykle sprawia wrażenie, jakby nie rozumiało przekazu, który się do niego kieruje. Jest nieobecne, a przy tym często zapomina o wykonaniu powierzonych mu obowiązków. Dziecko z ADHD lubi być w centrum uwagi i często jest niecierpliwe. Nie potrafi także usiedzieć w spokoju w jednym miejscu. Stale musi być w ruchu, nawet jeśli jest on bezcelowy.

Na wystąpienie zaburzenia mogą mieć wpływ predyspozycje genetyczne, urazy w trakcie ciąży, niedotlenienie dziecka podczas porodu czy też mała waga urodzeniowa.

Czy ADHD da się wyleczyć? 

Leczenia ADHD podejmuje się wielu specjalistów. Jest to zaburzenie, które można leczyć z dużym powodzeniem. Do najczęstszych metod leczenia  ADHD należą:

• psychoterapia indywidualna,
• terapia rodzinna,
• terapia w grupie rówieśniczej,
• zajęcia psychoedukacyjne dla rodziców,
• leczenie środkami farmakologicznymi.

Jak już wspomniano, niektóre objawy mogą być zauważalne nawet u osób dorosłych. W większości przypadków odpowiednia diagnostyka i wdrożenie właściwego sposobu leczenia przynoszą sukces. 

Program terapii dostosowany jest indywidualnie do każdego dziecka. Specjaliści biorą pod uwagę wiek, ogólny stan zdrowia, objawy oraz podatność na działania terapeutyczne. Terapia może czasem być wspomagana lekami. Do najczęściej przyjmowanych należą suplementy poprawiające koncentrację, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, omega-6 czy EPA. Stosuje się również leki typowo zarejestrowane do leczenia ADHD jak metylofenidat, atomoksetyna.