Czym charakteryzują się poszczególne odmiany soi?

Dla konsumentów nie ma większego znaczenia, jaką odmianę soi nabędą w sklepie, albo z jakiej soi wyprodukowano tofu dla hipermarketu. Charakterystyka poszczególnych odmian soi jest jednak ogromnie istotna dla rolników, zajmujących się uprawą tej rośliny. Informacje o okresie kwitnienia, podatności na działalność bakterii, czy odmianie decydują o całym procesie uprawy i są niezbędne do efektywnej pracy polskich rolników.

Co to jest soja?

Przed rozpoczęciem omawiania kolejnych odmian soi, warto wspomnieć kilka słów o charakterystyce samej rośliny. Soja należy do grupy strączków i stanowi bogate źródło wartościowego białka. Dzięki temu często gości na talerzach wegetarian oraz wegan oraz osób szukających proteinowych zamienników produktów odzwierzęcych. Zawiera potrzebne nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy z grupy B oraz składniki mineralne, jak wapń, magnez, czy fosfor.

Ekspert od uprawy soi w Polsce z polskasoja.pl mówi: Dobroczynne właściwości soi jako pierwsi poznali Chińczycy. Obecnie społeczeństwo na całym świecie spożywa produkty sojowe. Poza naturalną soją, konsumenci najczęściej skłaniają się do zakupu tofu surowego lub wędzonego, mleka sojowego oraz kiełków sojowych.

Odmiany soi

W krajowym rejestrze Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych jest wpisanych ponad dwadzieścia odmian soi o różnych właściwościach. Potencjał rośliny jest ogromny, dlatego każdego roku do rejestru wpisywane są kolejne odmiany.

Abelina i Maja to odmiany średnio wczesne, które zapewniają duże plony białka. Obie cechują się wysokim osadzeniem strąków, natomiast odporność bakteryjna Abeliny plasuje się powyżej średniej, a Maja jest na średnim poziomie.

Odmiany soi późne to m.in. Aligator, ES Comandor, GL Melanie, czy Regina. Wszystkie są cenione za wysokie lub bardzo wysokie plony nasion i białka. Aligator posiada długi okres kwitnienia i późno dojrzewa. Nie ma jednak dużej podatności na patogeny. ES Comandor i GL Melanie późno osiągają dojrzałość techniczną i żniwną, a osadzenie ich najniższych strąków jest średnie. Są bardzo odporne na wyleganie w końcu kwitnienia i średnio odporne na bakteryjną ospowatość i zgorzelową plamistość. Podobne cechy przypisuje się też odmianie Regina.

Coraline i Petrina zalicza się do bardzo późnych odmian. Coraline uprawiana jest w południowej części Polski. Podobnie jak poprzednie odmiany, gwarantują duży plon białka. Okres dojrzewania Petriny jest średni, a Coraline długi. Oba rodzaje soi cechują się dużą odpornością w końcu kwitnienia i średnią odpornością przed zbiorem.